ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 26 και χωρις πολλες σχεσεις στο "παλμαρε" μου. Εχω πολυ χαμηλη αυτοπεποιθηση παρα την ωραια μου παρουσια (συμφωνα με σχολια απο φιλες και αλλα κοριτσια). Προσφατα εχασα και πολλα κιλα προκειμενου να αγαπησω τον εαυτο μου ξανα γιατι για ενα διαστημα με μισουσα και σιχαινομουνα αυτο που εβλεπα στον καθρέφτη. Ξεκινησα να γυμναζομαι συστηματικαι πραγματι, διαολε, ειδα τεραστια διαφορα στο σωμα μου. Για 3 χρονια ημουν πολυ καλα. Ελεγα ουτε σχεση θελω ουτε τιποτα. Ημουν και τα ειχα μια χαρα με τον εαυτο μου. Πριν 2 μηνες γνωρισα μια κοπελα οπου και περασαμε μαζι την πιο τελεια υπεροχη φανταστικη βδομαδα που θα μπορουσαμε να εχουμε (και για να σας προλάβω και η ιδια το ιδιο ελεγε και λεει). Ενιωθα οτι βρηκα μια κοπελα η οποια με νοιαζετε και θελει το καλο μου. Λογω απόστασης ομως (η κοπελα θα εφευγε) ξεραμε οτι η σχεση αυτη ειχε ημερομηνια ληξης.τα πήγαμε καλα δεδομένων των συνθηκων (αποστασης) μιλουσαμε την εβλεπα μεσω καμερας κλπ..Πηγα να την δω λιγες μερες και αντιμετώπισα μια ψυχρη συμπεριφορα απο μερους της που με πληγωσε αφανταστα. Ουτε ενα φιλί ουτε μια αγκαλιά. Τιποτα. Ημουν ενας ξενος για εκεινη. Στο λεοφορειο φευγοντας απο την πολη της δεν αντεξα. Λυγισα. Τα εριξα ολα στον εαυτο μου, εγω φταιω που δεν ερχετε να ζησουμε μαζι. Εγω φταιω για ολα. Για ολα διαολε. Σε ολους λεω οτι ειμαι καλα και χαμογελώ σαν χαζο. Μεσα μου ομως κλαιω. Λιωνω για σενα. Σε θελω. Δεν θελω να μενω μονος μου για να μην την σκέφτομαι. Τους παρακαλαω ολους να βγαινουμε για καφε γιατι με ξερω. Αμα ειμαι μονος το ηλιθιο αυτο μυαλο που κουβαλω θα γυρισει και θα σκεφτεται εσενα. Καθε βραδυ σε βλεπω ονειρο. Οτι ειμαστε μαζι. Νιωθω κομματια. Νιωθω σκατα. Επεστρεψαν ολα εκεινα που τοσο καιρο ειχα εξαφανισει. Με μισω. Δεν θελω να με βλεπω ουτε στον καθρεφτη πλεον. Φοβαμαι οτι για το υπολοιπο της ζωης μου θα μεινω μονος. Θελω να αγαπησω. Θελω να αγαπηθω. Φοβαμαι....Νομιζω οτι με εχασα ηδη...Ο μικρος σου......