18.2.2018 | 12:41
μικρή εξομολόγηση
Εδώ και δυο-τρεις μήνες έχω σταματήσει τις νυχτερινές βόλτες, είτε περπάτημα είτε με λεωφορείο.Και μου λείπουν.Πάω το πρωί στη δουλειά, γυρνάω σπίτι και ή μένω εκεί κι ασχολούμαι με τα δικά μου ή πάω κάποιες φορές στη βιβλιοθήκη του Ν. που είναι κοντά στο σπίτι μου, είκοσι λεπτά με τα πόδια, και κάθομαι ως αργά και μετά γυρίζω σπίτι.Κάποιες φορές σπάω αυτή την καθημερινότητα με θέατρο ή σινεμά, κυρίως Σαββατοκύριακα όμως.Λίγο πριν μπει η νέα χρονιά μειώθηκε η διάθεσή μου για βραδινές ολομόναχες περιπλανήσεις.Επιστρέφω στο καβούκι μου.Δε λέω, ωραία είναι, μια χαρά είναι και το σπίτι, η μέγιστη ασφάλεια, αλλά αναρωτιέμαι αν θα μου ξανάρθει η διάθεση για μακριές βόλτες.