ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 17 στα 18 και νιώθω πώς χαράμισα την ζωή μου...θα μου πείτε είσαι μόνο 17 τι λες ? Αλλά είναι αλήθεια...Δυστυχώς ήμουν τόσο χαζή και για παρέες και επειδή δεν ήμουν καλή μαθήτρια πήγα σε Επαλ και φέτος τελειώνω και νιώθω πως έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου...και γενικά δεν είναι μόνο αυτό πάντα ήμουν ένα άβουλο άτομο...που είχε νιώσει τόσο ψυχολογικό πόλεμο από όλους που είχε παρατήσει τον εαυτό του...και τώρα δεν ξέρει από που να το πιάσει..νιώθει πώς δεν υπάρχει νόημα πλέον...επίσης έχει κατάθλιψη και κοινωνικό άγχος...και έχει ανάγκη από καινούργια άτομα στην ζωή του αλλά δεν είναι εύκολα...τεσπα έτσι όπως τα έγραψα δεν βγάζουν νόημα αλλά σιγά....