ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα χρειαζόμουν τη συμβουλή σου. Ήμουν παντρεμένη και υπερβολικά ξενερωμένη με το σύζυγό μου, ένα βήμα πριν αποφασίσω να πάρω διαζύγιο. Είχαμε δύο παιδιά όμως και είχα τις επιφυλάξεις μου ως προς το να πάρω διαζύγιο ή όχι. Ή μάλλον έψαχνα τον πιο ανώδυνο τρόπο για τα παιδιά μου. Πριν από μερικούς μήνες γνώρισα έναν κύριο, επίσης παντρεμένο και ερωτευτήκαμε σαν δεκαπεντάχρονα. Απίστευτο σεξ, απίστευτη χημεία, τρομερή παρέα κτλ. Απ' ότι μου έλεγε, με τη σύζυγό του δεν τα πήγαιναν καλά τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει κι αυτός ένα παιδί συνομήλικο με τα δικό μου και δεν ένιωθε ότι ήταν έτοιμος να το αφήσει. Περνούσαμε καλά και μακριά και κοντά κι αυτό ήταν κάτι που μου έδινε απίστευτη δύναμη.Κί έτσι πήρα τη μεγάλη απόφαση, την οποία δεν έχω μετανιώσει στιγμή. Χώρισα και βρήκα την υγειά μου. Και τα παιδάκια μου το ίδιο. Οι τελευταίοι 6 μήνες είναι από τους πιο ήρεμους της ζωής μου. Συνέχισα να βρίσκομαι με τον φίλο μου, όποτε το επέτρεπαν οι καταστάσεις, άλλωστε δουλεύω πάρα πολύ και να περνάμε υπέροχα τις στιγμές που ήμαστε μαζί. Τις υπόλοιπες ώρες ήμουν μαμά, νοικοκυρά και πωλήτρια. Πέρασα μόνο λίγο δύσκολες γιορτές γιατί ήταν η πρώτη χρονιά που ουσιαστικά ήμουν μόνη με τα παιδιά μου. Εκείνος με τη σειρά του, ήταν στην οικογένειά του, δίνοντας όσο το δυνατό λιγότερα δικαιώματα γινόταν. Βέβαια είναι πολύ ελεύθερος από το σπίτι του. Και οι μήνες περνούσαν με θεωρίες του στυλ τι ωραία που θα ήταν αν ήμασταν νόμιμο ζευγάρι. Είναι ο άντρας που πραγματικά ονειρευόμουν να έχω στη ζωή μου.Πριν λίγες μέρες η σύζυγός του, του αποκάλυψε ότι τα ξέρει όλα, κι εκείνος το παραδέχτηκε. Του είπα ότι είμαι διατεθειμένη να κάνω πίσω, αν πιστεύει ότι αυτό θα κάνει καλό στο παιδί του, αν και πραγματικά είναι κάτι που δεν πολυπιστεύω. Θέλω να τον βοηθήσω να πάρει τη σωστή απόφαση για τον ίδιο, έστω κι αν αυτό δεν περιλαμβάνει εμένα στα σχέδια του. Εκείνος επιμένει ότι δεν μπορεί χωρίς να με βλέπει, όμως πραγματικά δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό. Ξέρω μόνο, ότι δίπλα του, είμαι ευτυχισμένη μετά από πάρα πολλά χρόνια, ότι τον βλέπω να χαμογελά και λιώνω από αγάπη και ικανοποίηση. Γιατί τον αγαπάω ρε γαμώτο... τον αγαπάω πολύ! Κι εκείνος με αγαπά! Πραγματικά όμως δεν ξέρω ποια είναι η σωστότερη στάση που πρέπει να κρατήσω... Είμαστε μαζί ένα χρόνο τώρα και πραγματικά πονάω στη σκέψη ότι θα τον χάσω.