ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε 20 μέρες θα συμπληρωθεί ένας ολόκληρος χρόνος από την Τότε. Σε είδα στον ύπνο μου. Ήσουν φρεσκολουσμένη και μύριζες σαν καλοκαιρινός αγρός. Ήταν μεσημέρι και είχαμε ξαπλώσει στο πράσινο γρασίδι και σου χάιδευα τα μαλλιά. Μου είπες ποσο πολύ με αγαπάς και σου απάντησα ότι χαίρομαι παρα πολύ που σε ξανά βλέπω και είσαι καλά. Μου χαμογέλασες και πλησίασες κοντά μου. Σε πηρα αγκαλιά και σε είχα σφίξει δυνατά γιατι ήξερα πως θα φύγεις. Δεν ήθελα να το πιστέψω πως θα ξανά φύγεις, δεν ήθελα να τελειώσει. Με έσφιγγες και εσυ και όταν βεβαιώθηκα πως δεν θα φύγεις σε άφησα απαλά από την αγκαλιά μου και σου είπα ξανά ότι χαίρομαι που είσαι καλά. Το όνειρο ήταν πανέμορφο. Εχω να σε δω έναν χρόνο και θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια το προσωπο σου... Το όνειρο έχει και συνέχεια. Ενώ σου έλεγα οτι μου έχεις λείψει ξεκίνησες να βήχεις και μετά ξεκινησε να στάζει αίμα από το στόμα σου. Δεν άργησε να έρθει η πραγματικότητα. Έζησα ξανά το ίδιο σκηνικό. Σε είδα για ακομα μια φορά να πνίγεσαι στο ίδιο σου το αίμα και εγώ να στέκομαι εκεί ακίνητος και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Σε έχασα για ακομα μια φορά. Συγχώρα με. Την επόμενη φορά θα σε κρατήσω πιο σφιχτά και δεν θα σε αφήσω να φυγεις. Συγχώρα με που δεν μπορώ άλλο να ζω χωρίς εσένα. Σε ευχαριστώ για τις στιγμές που ζήσαμε. Μου λείπεις.