ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αποφάσισα να κάνω κίνηση. Εντάξει ένα μήνυμα έστειλα να βγούμε , δε θα μπορούσα άλλωστε να κάνω κάτι καλύτερο λόγω ντροπής. Συμφωνεί, λέει ότι θέλει. Εκεί όμως σκαλώνω, γιατί δεν ξέρω τη συνέχεια. Ποιος κανονίζει ώρα, μέρος κλπ; Θεώρησα ότι ξέρει και το άφησα εκεί. Όπως καταλάβατε όμως δεν μου είπε κάτι, δεν του είπα κι εγώ και δεν κανονίσαμε ποτέ. Περνάνε οι μέρες, περνάνε οι βδομάδες.. Με κοιτάει, με πλησιάζει όταν με βλέπει στη σχολή κι εγώ ούτε κοιτάω ούτε του μιλάω.. Ξέρω ξέρω είμαι απαράδεκτη.. . Δεν το κάνω επίτηδες.. Ντρέπομαι. Κοκκινίζω. Χάνω τα λόγια μου. Δεν ξέρω τι να του πω. Βασικά θέλω τόσα να του πω αλλά επειδή ξέρει ότι γουστάρω ντρέπομαι.. Θα ήθελα να μπορούσα να του πω πόσο μου αρέσει. Μου αρέσει πολύ. Οι απόψεις του, το χιούμορ του, τα μάτια του, η φωνή του, τα πάντα. Τι να κάνω; Έχω φάει πράγματι χυλόπιτα ή θα φάω αν συνεχίσω έτσι;.. Μου λένε όλοι ότι θα νομίζει ότι άλλαξα γνώμη. Δεν άλλαξα φυσικά, τον θέλω ακόμη περισσότερο κι ας μη φαίνεται.. Κακό πράγμα η ντροπή.. Αλλά είναι η πρώτη φορά που ντρέπομαι σε αυτό το βαθμό.. Άλλες φορές τσουλούσε τουλάχιστον το πράγμα.. Τώρα τίποτα κι είμαι έτοιμη να σκάσω.. Κοιτάω συνέχεια το πάτωμα και η καρδιά μου κοντεύει να φύγει από τη θέση της κάθε φορά που τον βλέπω ή έστω ακούω το όνομα του.Βοηθήστε με, έχω απελπιστεί.. Καληνύχτα!