ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέχρι σήμερα δεν ήξερα ότι μπορεί κάποιος να θέλει τόσο απεγνωσμένα κάποιον άλλον... δεν πίστευα ότι θα σε θέλω τόσο πολύ... ότι θα θέλω έστω απλά να σε βλέπω να σου μιλάω να σε ακούω... αχ πόσο μου αρέσει να σε ακούω να μου μιλάς και να σε κοιτάζω.. απλά αυτό και ας λες το οτιδήποτε... απλά τον ήχο της φωνής σου να χαιδεύει τα αυτιά μου και ταυτόχρονα την καρδιά μου...δεν πίστευα ότι γίνεται να χαθείς με κάποιον... ότι γίνεται να σκέφτεσαι να αλλάξεις ολόκληρη την ζωή σου απλά για να τον βλέπεις λίγο παραπάνω..απλά για να σε ακούω λίγο παραπάνω...ότι θα ενδιαφέρομαι για κάποιον τόσο πολύ..ότι θα θέλω να προσέχω κάποιον τόσο πολύ..ότι θα σε νιώθω τόσο δικό μου ακόμα και αν δεν έγινες ποτέ πραγματικά..ότι θα σε ερωτευτώ τόσο πολύ...μα τόσο πολύ...τρομακτικά πολύ..τόσο που αν ήξεραν οι άνθρωποι πως υπάρχει τόσο πολύ θα τρόμαζαν...και ας μην ταιριάζουμε σε όλα.. και ας σκεφτόμαστε αλλιώς.. και να ήξερες πως ένιωθα τα βράδια που επιτέλους κοιμόμασταν μαζί..που με είχες και σε είχα αγκαλιά σαν να είχε μόνο αυτό σημασία στον κόσμο όλο. για μένα εκείνες τις στιγμές δεν είχε τίποτα άλλον σημασία..μόνο αυτό που ένιωθα χωμένη εκει μέσα...θα έμενα εκεί μέσα για πάντα αν με άφηνες..αν ήθελες...δεν κρατιέμαι δίπλα σου...δεν μπορώ μακριά σου..απλά πες μου να έρθω..απλά ότι με χρειάζεσαι..τίποτα άλλον δεν θέλω..τίποτα άλλο δεν χρειάζεται...μόνο να με αφήσεις να σε αγαπήσω..μόνο να με αφήσεις να σου δείξω πόσα αξίζεις...μόνο να σε κάνω ευτυχισμένο...μόνο αυτό άσε με,,μόνο να μην είναι το τέλος,,, από τον αύγουστο μέχρι σήμερα ήμουν και θα είμαι δικιά σου. και μόνο.