ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μία φίλη μου τσακώθηκε με κάποια φίλη της, την οποία την ξέρω και εγώ. Η φίλη της γενικά δεν είναι πολύ καλά μυαλά της - ελπίζω να καταλαβαίνετε τι θέλω να πω με αυτό - και πηγαίνει σε ψυχίατρο. Από μικρή ηλικία πήγαινε στον ψυχίατρο (τώρα είναι 30) γιατί είχε περάσει πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Από ότι μου είπε η φίλη μου, έπαιρνε πολλά χρόνια φάρμακα και ότι τώρα θα τα σταματούσε γιατί είναι έτοιμη για γάμο και θέλουν να κάνουν μωρό. Ο μέλλον σύζυγός της είναι πολύ καλός και πολύ σοβαρός άνθρωπος, και μπορώ να πω ότι είναι ο μόνος που την προστατεύει και την φροντίζει περισσότερο και από την μητέρα της. Τέλος πάντων, σε κάποια φάση εκεί που τσακωνόταν η φίλη μου με την φίλη της, της λέει η φίλη μου "άι στο δ!@#$". Και από τότε η κοπέλα κλαίει κάθε μέρα, φοβάται και λέει ότι δεν ξέρει αν είναι στην κόλαση ή στον παράδεισο, φοβάται ότι αυτό που έκανε ίσως ήταν κακό και θα πάει στην κόλαση. Με λίγα λόγια κόλλησε στην λέξη και δεν μπορεί να ηρεμήσει. Επίσης έχει και παραισθήσεις με κόλαση και τέτοια. Τα είχε και από μικρή ηλικία αυτές τις παραισθήσεις αλλά τώρα ξανά ξεκίνησαν εξαιτίας αυτό που της είπε η φίλη μου. Εκεί που πήγε να σταματήσει τα φάρμακα την πήγαν πάλι στον ψυχίατρο και της έδωσε πάλι φάρμακα. Πήρε τηλέφωνο την φίλη μου και της ζήτησε συγγνώμη και ότι την αγαπάει. Επίσης την πήρε και η μητέρα της φίλης της και της ζητούσε να πάει σπίτι της να την δει και να της πει ότι την συγχωρεί - κι ας μην το εννοεί - μόνο και μόνο για να ηρεμήσει η κοπέλα. Αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά περνάνε κόλαση όταν δεν είναι καλά. Υγεία πάνω από όλα, σωματική και ψυχική.