ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γύρισα στο νησί να κάνω Πάσχα με τους δικούς μου.. Το νησί που ήταν σπίτι μου τα τελευταία 3 χρόνια.. Ζήσαμε πολλά εδώ μαζί και τώρα οι αναμνήσεις με πονούν.. τα στέκια που γυρνούσαμε μαζί, τα περίπτερα που πηγαίναμε να πάρεις κοκα κολα στις 2 το βράδυ και τσιγάρα.. Μετά τον χωρισμό γύρισα Αθήνα αλλά η καρδιά μου έμεινε μαζί σου. Τώρα για 10 μερες θα μένω στο σπίτι που σε είδα τελευταία φορά να φεύγεις με μια βαλίτσα στο χερι.. στο σπίτι που κλαψαμε και οι δυο γιατί έχασε ο ένας τον άλλον για πάντα, που εκεί πέθανε η αγάπη μας. Πονάω κάθε λεπτό που περνάει. Είμαι χαμογελαστή και λέω ότι δεν με νοιάζει τι κάνεις και πως περνάς. Δίνω και γ@μω τις παραστάσεις για 10 μέρες και νιώθω δεν θα αντέξω. Δεν μπορώ να παω αλλού γιατί όλοι οι δικοί μου είναι εδώ και οι φιλες μου στα χωριά τους. Αν καθόμουν Αθήνα θα ήμουν μόνη. Αναγκαίο κακο που ήρθα.. γιατί κάπου θα σε δω.. Και θα νιώσω αυτή τη μαχαιριά στην καρδιά.. Να ξέρες πόσο μου λείπεις.. Θα σαι με τις νεες σου παρέες. Θα γελάς θα διασκεδάζεις χωρίς εμένα.. Χωρίς εμένα συνεχίζεται η ζωή σου και ευχομαι να σαι ευτυχισμένος αλήθεια. Πόσο δύσκολα περνάει η δική μου ζωη χωρις εσενα.. μια ατέλειωτη μελαγχολία.. 10 μέρες θα περασουν.. Μετα θα γυρίσω στη δική μου φυλακή. Μακριά απτό νησί.. Μακριά απο εσένα.. Πονάω ακόμα ρε γαμωτο