ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να έχεις σπουδάσει χρόνια - πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικο - , να δουλεύεις σαν το σκυλί από τα 23 σου, έχοντας φάει τα χαστούκια της κρίσης. Να προσπαθείς να πετύχεις κάτι. Να σταθείς επαγγελματικά, να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι αξίζει να πετύχεις.Και να φτάνεις στα 32 και να σε κοιτάζουν σαν τον τελευταίο τροχό της αμάξης γιατί σε λίγο θα θες να γίνεις μάνα. Επιπλέον να σε υποβαθμίζουν, και να ακούς κουβέντες σε meeting που φυσικά δεν σε έχουν καλέσει "επιτέλους, αντρική υπόθεση" ή "it is a man's world"... Να πρέπει να παλέψεις 100 φορές παραπάνω για να αποδείξεις ότι είσαι ικανή να αναλάβεις θεσείς πρώτης γραμμής. Και όλα αυτά το 2018! Που υποθετικά έχουμε ισότητα και ίδιες ευκαιρίες. Θέλω να πιστεύω ότι δεν συμβαίνουν παντού αυτά. Αλλά πραγματικά είναι κρίμα.