ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι σε σχεση εδω και δυο μηνες. Ολα ειναι μια χαρα μονο που νιωθω πιεση σε καποια πραγματα. Γενικοτερα ειμαι μια ανεξαρτητη κοπελα. Θεωρω πως αυτο το χαρακτηριστικο μου ειναι πλεονεκτημα αλλα οταν ειναι να συνυπαρξω με καποιον ισως βγαινει και ως προβλημα στον αλλον. Ο ελευθερος μου χρονος ειναι περιορισμενος καθως σπουδαζω, εργαζομαι και κανω και ενα χομπι. Εκτος απο αυτα εχω και παρεες. Οχι πολλες αλλα εχω. Ποιο ειναι το θεμα; Το αγορι μου θελει ολο τον ελευθερο μου χρονο να τον αξιοποιω μαζι του. Οχι οτι μου το δηλωνει η το απαιτει καμια σχεση. Για παραδειγμα τελειωνω τη σχολη 2 η ωρα και μετα εχω ξανα μαθημα 4 αν εχει κενο θελει να βρεθουμε. Μια μερα του λεω εχω κανονισει για αυριο και πως μεθαυριο δουλευω μεχρι τις δεκα οποτε δεν θα μπορεσω να τον δω και μου κανει τωρα εγω δηλαδη ποτε θα σε δω και του λεω σε τρεις μερες. Μετα καταλαβαινω πως στεναχωριεται και αν εχω ενα κενο δυο ωρων οσο και κουρασμενη να ειμαι του λεω να βρεθουμε. Για να το πω καλυτερα υπαρχουν φορες που θελω να κατσω σπιτι γιατι ειμαι πτωμα κλεινω συνεχως 12ωρα με 14ωρα εκτος σπιτιου και με λιγο φαγητο και ξερω πως μια φορα αν του πω οχι λογω κουρασης, αλλη φορα λογω υποχρεωσης και αλλη φορα επειδη θελω να βγω με μια παρεα θα τον πειραξει χωρις ομως να μου το πει. Προς θεου φυσικα και θελω να βγαινω μαζι του αλλα αυτος θελει καθε μερα εστω και απο λιγο ενω εγω μερα παρα μερα η ανα δυο μερες. Αν ειχα πιο ελευθερο προγραμμα δεν θα ειχα θεμα ομως τωρα νιωθω πως δεν αντεχω και σωματικα και ψυχολογικα. Νιωθω πως αν του τα πω θα τον στεναχωρησω.