Ο Βασίλης Χριστόπουλος είναι new kid on the block, όχι γιατί ως τώρα η καλλιτεχνική του παρουσία στην Ελλάδα δεν ήταν έντονη, αλλά γιατί οι υποχρεώσεις του ως διευθυντή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της νοτιοδυτικής Γερμανίας τον κράτησαν από το 2007 μακριά από την πατρίδα του και (εμάς) τους φίλους του. Χωρίς να τον χάσει η θαυμάσια γερμανική ορχήστρα, ο Βασίλης από τον Μάρτιο του 2011 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Από τότε κάνει ευτυχισμένες τις αεροπορικές εταιρείες, μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία, επιλέγοντας όμως ως βάση του τη χώρα μας, κάνοντας ευτυχισμένους τον σπιτονοικοκύρη του, την οικογένειά του και (πάλι εμάς) τους φίλους του. Ένας μουσικός που πάντα αφήνει έντονο το στίγμα του σε κάθε του δουλειά, με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο αλλά και με μια «γερμανική» αυστηρότητα και μια cool αίσθηση δικαίου (που μάλλον κληρονόμησε ήδη από τα χρόνια των σπουδών του στην Ακαδημία του Μονάχου) δεν θα
μπορούσε παρά να ταράξει γρήγορα τα νερά της αθηναϊκής μουσικής ζωής, που κάθε άλλο παρά λιμνάζοντα είναι. Ένα πρωί, λοιπόν, βγαίνοντας για διάλειμμα από την πρόβα μου με την Καμεράτα, συνάντησα τους μουσικούς της διπλανής πόρτας, ή αλλιώς της ΚΟΑ, που κάνει πρόβα στη γειτονική αίθουσα. «Πώς πάει, ρε παιδιά;», ρώτησα τυπικά, σχεδόν χωρίς να περιμένω απάντηση. Η απάντηση ήταν παραπάνω από ουσιώδης: είδα μουσικούς με χαμόγελο, με θετική διάθεση και κυρίως μ' ένα group pride ν’ αναπτύσσεται με αλματώδεις ρυθμούς.
Η συνέχεια «επί της οθόνης»: η μια εμφάνιση της ορχήστρας καλύτερη από την άλλη, οι αίθουσες ολοένα πιο γεμάτες, οι κριτικές δικαίως ενθουσιώδεις, αλλά κυρίως μια ορχήστρα που πιστεύει στον εαυτό της, βγαίνει περήφανη από τις συναυλίες της και χαρίζει στους πολλούς παλιούς και ακόμα περισσοτέρους νέους φίλους της μοναδικά μουσικά ταξίδια. Αντί για το κοινότοπο «η ΚΟΑ διανύει μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ιστορίας της», προτιμώ να πω, όπως θα γράφαμε σε μια έκθεση του δημοτικού σχολείου, «νιώθω περήφανος που ο φίλος μου τα κατάφερε!».
σχόλια