ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με έχουν κουράσει οι γονείς μου δεν μπορώ άλλο .. με τον μπαμπά μου είναι καλύτερα τα πράγματα γιατί δουλεύει όλη μέρα όποτε δεν «προλαβαίνει» να με εκνευρίσει .Γενικά θεωρητικά είναι όλα καλά και όντως είμαι περήφανη για εκείνους και θα βελτίωνα ελάχιστα πράγματα σε αυτούς , έχω πάρει πολύ αγάπη . Και στεναχωριέμαι γιατί φαίνομαι άπληστη και αναρωτιέμαι αν είμαι .. αλλά δεν μπορώ να μένω άλλο μαζί τους , πνίγομαι σπίτι μου ,νιώθω ότι πιάνουν όλο τον χώρο , ότι δεν μπορώ να ηρεμήσω . Αλλά πιστεύω ότι δεν φταίω τόσο εγώ , πιστεύω ότι εγώ σαν άτομο χρειάζομαι τον χώρο μου την ησυχία μου και να τους βλέπω όποτε θέλω εγώ ( συχνά θα ναι ) να ναι ποιοτικότερος ο χρόνος . Και εκεί είναι που θα μου πείτε γιατί δεν βρίσκεις μια δουλειά να νοικιάσεις ; Γιατί επειδή είναι στενά τα πράγματα από οικονομικής άποψης , θεωρώ φρόνιμο τα λεφτά που δεν θα πάνε στο νοίκι να πάνε στα αγγλικά μου , στο γυμναστήριο μου , σε ένα μικρο ταξιδάκι , θέατρο , σε κάποιο δεύτερο πτυχίο , σεμινάριο Κλπκλπ έτσι ώστε να πάρω όσα περισσότερα μπορώ και κάποια στιγμή να μαι έτοιμη να ανταπεξέλθω μόνη μου. Ενώ το να βρω σπίτι για να μένω μόνη μου και μόνο να σπουδάζω , να μην περισσεύουν λεφτά και απλά να μπορώ να επιβιώσω ακούγεται πιο επιπόλαιο . Αξιολογώντας τις ανάγκες μου θέλω να φύγω , αλλά άμα μείνω θα κερδίζω στο μέλλον πράγματα (μάλλον ) . Τέλος , έχω κάνει και ψυχοθεραπεία για να βρούμε τους λόγους που με νευριάζουν οι γονείς μου , γιατί θεωρητικά θα πρεπε να μασταν καλά υπάρχει κατανόηση . Εμμ δεν διορθώθηκε κάτι απλά χρειάζομαι τον χώρο μου , προφανως σέβομαι και εκεινους.. σπίτι τους είναι εχουμε τα ίδια δικαιώματα .ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ , πλέον απλά αποφεύγω τα πολλά πολλά . Εγώ πιστεύω είναι θέμα ανθρώπου και ο οργανισμός μου ζητάει ιδιωτικότητα και ενώ ώρες ώρες λέω τώρα φεύγεις , σκέφτομαι κάτσε μάζεψε όσα περισσότερα υλικά εφόδια μπορείς και να εκμεταλλευτείς τις μικρές πολυτέλειες που απορρέουν από το να μένεις με τους γονείς σου και θα φύγεις μια και έξω . Μια 20χρονη