ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αδερφή του άντρα μου συμβαίνει να είναι ένας καχύποπτος άνθρωπος, που δεν θέλει να υποχρεώνεται (έτσι τουλάχιστον φαντάζεται στο μυαλό της, δεν της ζήτησε κανένας ποτέ το αντίθετο) σε κανέναν, δεν επιδιώκει κοινωνικές επαφές με κανέναν εκτός από τη μητέρα της, και τα παιδιά της τα έχει κάνει εξίσου αντικοινωνικά, καχύποπτα και υπεροπτικούς χαρακτήρες (ότι τα ξέρουν όλα καλύτερα από τον καθένα). Υπερόπτης και αντικοινωνικός είναι και ο άντρας της, καθώς και κυριολεκτικά άεργος. Για να τον ψυχογραφησω καλυτερα, ενώ διαθέτει ξενοδοχειακή μονάδα σε χαρακτηριστικό τουριστικό προορισμό με υψηλή κίνηση, την έχει ουσιαστικα εγκαταλείψει, λέγοντας πως θα την αφήσει στα παιδια οταν τελειωσουν απο φοιτητες. Για την ακρίβεια ενώ εχει ολα τα φοντα να σκισει και τον εχουν συμβουλευσει πολλοι ειδικοι κατα καιρους να διαφημισει την επιχειρηση του μεσω booking κλπ, εκεινος θεωρει οτι τα ξερει ολα καλυτερα και λεει πως με κρατησεις εξ επαφης γινεται εξισου καλη δουλεια. Μονο που ΠΟΤΕ δεν εχει πανω απο 1-2 δωματια (40 κλινες ξενοδοχειακη επιχειρηση) και αυτα καθε Σ/Κ η σε καμια γιορτη. Βασιζεται εξ ολοκληρου στο μισθο της κουνιαδας μου που εργαζεται ως υπαλληλος στο δημο, και στη συνταξη της μανας του. Με λιγα λογια, σπουδαζουν 2 παιδια σε αλλη πολη, και ενω εχει ετσι η κατασταση, λεει πως η γυναικα του κανει βλακια που δουλευει επειδη δεν το εχουν αναγκη. Μα αν δεν ηταν εκεινη θα ειχαν ΠΕΙΝΑΣΕΙ. Και μπροστα σε ολα αυτα η κουνιαδα μου συμφωνει!!!!!! Μιλαμε για τραγικες καταστασεις. ΣΟΥΡΕΑΛ σκηνικα. Να σημειωσω οτι ο αντρας μου δεν εχει καμια σχεση σε χαρακτηρα με την αδερφη του, ουτε και τα πεθερικα μου (εχουν τα μικροκολληματα τους, αλλα ετσι δεν κανουν σε καμια περιπτωση!)Επισης παρατηρησα πως ενω εχω κανει απειρες φορες καποιο δωρο (σαν φρεσκοπαντρεμενη κι εγω, δεν ηξερα αλλα εμαθα με τον καιρο) κι ας ημουν ανεργη, ενω αφηνα απο το υστερημα μου κατι για να τους αγορασω ενα δωρο σε μια γιορτη, δεν το ανταπεδωσαν ποτε!!! Οπως και τα παιδια τους, δεν εχουν παρει ποτε ενα τηλεφωνο για χρονια πολλα, ενω ο αντρας μου επιμενει στις γιορτες να τα χαρτζηλικωνει γερα με 100 ευρω το καθενα. Συζητουσαμε το θεμα αυτο προσφατα. Δεδομενου οτι τα βγαζουμε περα ισα ισα, τωρα ειδικα που εχω μεινει χωρις δουλεια λογω ληξης συμβασης, του εξεφρασα ευγενικα τη γνωμη μου πως θεωρω οτι αλλο μεχρι την μαθητικη ηλικια, που ειναι παιδια, κι αλλο απο ενηλικες και επειτα. Ουτε οι νονοι, ουτε κανενας αλλος σημερα τα χαρτζηλικωνει ετσι. Και εχω την ενστικτωδη εντυπωση, οτι οι γονεις τους βασιζονται σε αυτο το χαρτζηλικωμα. Το εχουν δηλαδη σαν δεδομενο, γιατι βλεπω οτι γελανε μεχρι και τα μουστακια τους οταν το βλεπουν να συμβαινει. Δεδομενης και της τρομερης τσιγκουνιας που διαθετουν. Εδω δεν μας πηρανε ουτε ενα δωρο για το γαμο μας!!! Ουτε ενα κρασι ρε παιδι μου! Δεν εστιαζω στο υλικο της υποθεσης, αλλα στη ΔΙΑΘΕΣΗ. Στην διαθεση για να συμβαλλουν στη χαρα μας. Το πιο κορυφαιο δεν σας το ειπα. Εχω 5 χρονια παντρεμενη και στο σπιτι της αδερφης του αντρα μου δεν εχω παει ΠΟΤΕ. Δεν μας καλεσανε ποτε. Μονο στην αιθουσα υποδοχης του ξενοδοχειου εχουμε καθισει, οπου μαζευονται συνηθως λογω...''δουλειας''. Τοσα χρονια, το σπιτι τους ειναι...ΔΙΠΛΑ ΚΟΛΛΗΤΑ, ολο επικαλουνται οτι ειναι δηθεν ακαταστατα. Και τακτοποιουν επι...5 χρονια. Θα αναρωτιεστε εγω σαν...νυφη πως ειμαι. Ισως να θεωρησατε οτι ειμαι περιεργη, ιδιοτροπη κλπ. Ειμαι της κατηγοριας που εχω καλη διαθεση απεναντι σε ολους, θα χαιρετησω παντοτε με το χαμογελο και θα χαρω πολυ και να φιλοξενησω καποιον σπιτι μου και να μοιραστω ο,τι εχω μαζι του. Οταν ομως βλεπω ΤΟΣΗ ΜΙΖΕΡΙΑ, πραγματικα χανω καθε ενδιαφερον για τον αλλο. Στην αρχη ειχα σοκαριστει, δεδομενου οτι η οικογενεια μου, ο αντρας μου και οι συγγενεις μου καθως και ο περιγυρος μου ετυχε να ειναι...φυσιολογικοι, και ο,τι αυτο συνεπαγεται. Εδω ομως ειδα αλλοκοτες καταστασεις και ενω στην αρχη νευριαζα, πλεον δεν δινω σημασια και κρατω απλα τις τυπικες σχεσεις. Ουτε πολλα πολλα, ουτε ΚΑΝΕΝΑ δωρο εννοειται. Ακομη και το χαμογελο μου, με φειδω.Αυτο ισως ειναι το μονο ''μελανο'' σημειο απο την επαφη μου και γνωριμια με το σοι του αντρα μου. Ευτυχως εκεινος δεν εχει καμια σχεση με τετοιες νοοτροπιες. Απλα ωρες ωρες αισθανομαι οτι στο ονομα της αδελφικης σχεσης τον εκμεταλλευονται. Ειδικα τα ανιψια του θεωρω πως δεκαρα δεν δινουν, απλα περιμενουν το σχετικο χαρτζηλικι. Κατανοω πως ο αντρας μου θελει να εχει μια ταδε σχεση με τα παιδια, ομβως φοβαμαι οτι στο μυαλο του ειναι μονο. Η εποχη που ηταν νηπια και επαιζε μαζι τους και τα επαιρνε βολτες, εχει περασει πλεον. Δεν βλεπω ουτε να ενδιαφερονται να τον δουν, ουτε φυσικα ανταποκριθηκαν ποτε σε προσκληση μου για να βγουμε για ενα καφε, να γνωριστουμε καλυτερα, κατι απλο και νορμαλ. Εχουν μεινει εγκλωβισμενα σε μια νοοτροπια τα οποια τα εχει κανει να μην εμπιστευονται κανεναν και να θεωρουν ολους τους αλλους πιο χαζους, οπως ακριβως πιστευουν και οι γονεις . Αυτο που μου τη δινει τρομερα, ειναι οταν η κουνιαδα μου ερχεται και μου δινει συμβουλες. Και δη παραλογες συμβουλες, που ο αντρας μου τις λεει να σταματησει τις βλακιες. Απλα απανταω ειλικρινα οτι την ευχαριστω, αλλα θα κανω αυτο που θεωρω οτι ειναι καλυτερο για εμενα. Το καλο ειναι οτι το δεχεται, το κακο ειναι οτι το συζηταει με την πεθερα μου μετα και ερχεται και η πεθερα μου και μου λεει τα ιδια. Κι εκει απανταω ομως με πυγμη, κι ευτυχως με ακουει. Ολα αυτα ειναι πραγματικα κουραστικα. Το να προσπαθεις να συνεννοηθεις με ανθρωπους απο αλλο πλανητη δηλαδη. Απλα, οταν αγαπας τρομερα εναν ανθρωπο, τον αντρα σου, κανεις υπομονη και προσπαθεις κυριως να μην χασεις τον εαυτο σου και τα πιστευω σου, οταν δεχεσαι μετεωριτες σε καθημερινα θεματα. Το σουπερ ειναι οτι μενουμε σε διαφορετικες πολεις και βρισκομαστε με πεθερικα-αδερφη-κλπ 2-3 φορες το μηνα το πολυ, σχεδον καθε Σ/Κ.Αυτη ηταν η εξομολογηση μου απο την καθημερινοτητα μου. Ευχαριστω που με ακουσατε.