Ναι, άστο στην τύχη του. Πού ξέρεις; Μπορεί μετά από 27,5 χρόνια να βρεθείτε και να καταφέρεις να εκφραστείς επιτέλους επειδή θα σε αναγκάσει το σύμπαν.
31.5.2018 | 21:24
.
Ξερεις μερικες φορες βλεπεις ανθρωπους γυρω σου να εκφραζουν το παραπονο οτι δεν καταφεραν να πουν οσα ηθελαν σε ανθρωπους που απομακρυνθηκαν και εφυγαν απο την ζωη τους. Οτι δεν τους δοθηκε η ευκαιρια.Ασχημο δεν λεω...Αλλα ξερεις τι ειναι ακομα πιο ασχημο;Οταν εσυ ο ιδιο απο "επιλογη" σου αποφασισες να κοψεις επαφες.Οταν εσυ ο ιδιος στερεις απο τον εαυτο σου αυτη την δυνατοτητα.Οταν "επιλεγεις" να φυγεις χωρις να εκφρασεις οσα νιωθεις, οσα σκεφτεσαι, οσα σε απασχολουν...Αλλα η αληθεια ειναι πως ειτε το ηθελα πραγματικα ειτε οχι το εκανα.Το ηθελα σωστα;Επιλογη μου δεν ηταν;Αλλα δεν θα σου πω ψεματα ωρες ωρες ευχομαι να μπορουσα εστω να σου μιλησω για μια τελευταια φορα.Ευχομαι να γινοταν κατι..Χαζο ε;Να τα αφηνεις ολα πισω σου και μετα να περιμενεις αυτο το κατι..Αλλα δεν εχω τα μουτρα να επιστρεψω τωρα.Εφυγα χωρις λογο να γυρισω ξανα και να σου πω τι;Οποτε ναι θα το αφησω στην τυχη του.Απλα οσο παει διαπιστωνω διαρκως το ιδιο πραγμα..Απομακρυνομαι συνεχεια απο ανθρωπους οχι επειδη δεν ενδιαφερομαι αλλα γιατι πιστευω οτι δεν με χρειαζονται στην ζωη τους.Μου λειπεις πολυ πολυ πολυ.
1