ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 19 κι αυτός 27. Έχουμε βρεθεί αρκετές φορές σε κοινή παρέα και πάντα υπηρχαν υπονοούμενα που τα καταλαβαίναμε μόνο εμείς οι δύο κλπ. Εδώ και μια εβδομάδα βγαίνουμε οι δυο μας και είναι μαγικά γιατι μου μαθαίνει καινούριες μουσικές γεύσεις, μιλάμε κλπ. Με τα πολλά, χτες πηγαμε σπίτι του και ενώ αυτός το σταμάτησε πολλές φορές για να δει εάν είμαι σίγουρη, εγώ το συνέχισα. Όμως ρε παιδιά, δεν μπορώ με τίποτα να σταματήσω να σκέφτομαι την διαφορά ηλικίας κι έτσι δεν μπορώ να το ευχαριστηθώ. Εντάξει, δεν λέω δεν είναι και τόσο μεγαλύτερος, αλλά για εμένα μου είναι δύσκολο να το χωνέψω. Και γι αυτό νιώθω πολύ άβολα και μαζεύομαι...Τι να κανώωωωώώώώώ; (πέρα από να χαλαρώσω)