ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... μονο τώρα σε "νηφάλια" κατάσταση μπορώ να πω τι πραγματικά έπρεπε να κανω αν μου συνέβαινε κάτι τετοιο. Δεν θα παραιτούμουν απο τη δουλειά μου απλά θα έλεγα στο αφεντικό μου οτι με ενοχλούσε εξω απο τα δόντια χωρίς το φόβο απολυσης. Θα προσπαθούσα να τελειώσω τη σχολή μου σαν άνθρωπος και όχι να τρέχω πανικόβλητη μπας και προλάβω την εξεταστική. Θα επεδίωκα να φτιάξω "μικρά θαύματα" βοηθώντας ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Μόνο τώρα που σκέφτομαι χωρίς τον ενθουσιασμό που θα είχα αν μου συνέβαινε κάτι τέτοιο, καταλαβαίνω τι είναι αυτό που πραγματικά θα μου προσέφερε την ύψιστη τέρψη...