ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σίγουρα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του Έλληνα αυτή η νοοτροπία, αλλά ανήκει οπωσδήποτε στις παθογένειες της ελληνικής οικογένειας. Όταν ο ίδιος πατέρας περιορίζει την κόρη και αφήνει λάσκα το γιο, όταν για το ίδιο πράγμα που κάνουν (πχ ξενύχτια, παρέες, γκομένισμα) η κόρη τιμωρείται και το γιο τον επαινούν, όταν το "τι θα πει ο κόσμος" επιβαρύνει πολλές φορές μόνο το κορίτσι, καταλαβαίνεις οτι αυτα θα αναπαραχθούν μέσα στις σχέσεις που θα δημιουργήσουν αυτά τα παιδιά.Ακόμα κι αν δεν το έχει ζήσει κανείς μέσα στη δική του οικογένεια, τότε σίγουρα το'χει παρατηρήσει πολλάκις στο περιβάλλον του, οπότε το βρίσκει κάπως φυσιολογικό σαν τρόπο σκέψης.Στην προκειμένη, μπορώ να φανταστώ τον τύπο να κάθεται στην καναπεδάρα με τους φίλους κι εκεί ανάμεσα στις πιτσόμπυρες να του λένε "φίλε αν επιτρέψεις να σου βγει η γυναίκα το βράδυ να ξες θα σου πηδηχτεί" και δώστου αυτός να θέλει να σκίσει τη γάτα μη φανεί ντιντής.Όπως και να'χει συμφωνώ οτι του'χεει δώσει αέρα η εξ/νη, γιατί αυτά τα πράγματα ρυθμίζονται από την αρχή κι επίσης ρε συ εξ, πόσο μα πόσο υποτιμητικό είναι να σε αντιμετωπίζει ο άλλος ως "εσείς οι γυναίκες...κλπ κλπ" κι όχι ως αυτόνομο άτομο, μια προσωπικότητα που γνωρίζει και την έχει ζήσει για 3 χρόνια.

Συμφωνώ ότι μέσα σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει αυτονομία και όχι μόνο για το ένα μέλος του ζευγαριού. Απλά με ενοχλεί ο όρος "ελληνάρας" όπως και το "ελλεεινίδα" καθώς επίσης και το γεγονός ότι δεν κάνουμε εμείς οι ίδιοι τίποτα για να αλλάξουμε την κατάσταση.

Ισχύει, είναι άσχημοι οι όροι αυτοί, αλλά από την άλλη μόνο αν παραδεχτούμε κάποια από τα ελαττώματά μας υπάρχει ελπίδα να τα αλλάξουμε! Είναι όντως ντροπιαστικό να μιλάμε έτσι εμείς οι ίδιοι για το έθνος μας, ελπίζω εκεί έξω να βρίσκουν κι οι άλλοι κάτι αντίστοιχο να κράξουν στους εαυτούς τους :Ρ