ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και ισως ειναι και ο λογος που εδω και λιγο καιρο μενει στασιμη μια ιστορια με καποιον..Συγκεκριμενα γνωριστηκαμε πριν περιπου 1 χρονο...υστερα απο αρκετο καιρο ξεκινησε ενος ειδους φλερτ αλλα περισσοτερο το λες "να περναει η ωρα" (ή εστω εγω κοιμομουν ορθια και δεν επαιρνα στα σοβαρα τιποτα παρα μονο γι αστειο)...εν τελη ξυπνησα και επιασα τον εαυτο μου να ανταποκρινεται κιολας...ΑΛΛΑ...το ειχε ξεκινησει λαθος..ισως οντως να ηταν ενα αστειο και για εκεινον αρχικα και στη πορεια να του γυρισε (καθολου απιθανο)...ο τροπος του παραηταν χυμα,στη προσπαθεια του να φλερταρει ελεγε χοντραδες που ουτε αστειες ηταν αλλα αγγιζαν κ τα ορια της προσβολης,εκανε και κινησεις παραλληλα που δεν ηταν σωστες με αποτελεσμα να με απομακρυνει παρα να με πλησιαζει...λιγο ακομα και θα εβγαζε ροπαλο να με βαρεσει στο κεφαλι για να με συρει απ το μαλλι στη σπηλια του αργοτερα...ειχα τρομαξει δ το κρυβω...ημουν σιγουρη πως ηθελε να παιξει,πως ηταν το στυλ του αυτο και πως δε θα εβγαινε καπου ολο αυτο...να σημειωσω πως παραλληλα με ολα τα παραπανω,μιλουσαμε παντα για καποιο ραντεβου που ποτε δ πηγαιναμε και δεν κανονιζαμε στη πραγματικοτητα,και μια φορα που κανονιστηκε ακυρωθηκε απο πλευρας του λογω και καλα κουρασης....παραιτηθηκα...ειχα κουραστει ,δεν εβρισκα τιποτα αξιολογο εκει ουτε ουσια...εξαφανιστηκα...κοψαμε εντελως επαφες...περασαν 2 μηνες και ειχα ξεχασει οτι υπηρχε (ετσι πιστευα τουλαχιστον)..μεχρι που ελαβα ενα μηνυμα "τι κανεις?που εισαι?"..δυο μηνες μετα,ετσι στο ακυρο...απαντησα...μιλησαμε ομορφα και τυπικα..ενιωθα λες και μιλουσα με καπποιον οποιονδηποτε γνωστο μου,τιποτα το διαφορετικο...μου ζητησε να παμε για ποτο εκεινη τη στιγμη εκεινη τη μερα..αρνηθηκα..ειχα κατι αλλο να κανω και δεν ειχα και λογο να παω...μου ζητησε να περασω καποια στιγμη απ τον χωρο του (εργασιακο) ετσι για ενα γεια να με δει που εχουμε καιρο να τα πουμε...ειπα οκ αλλα δεν πηγα...περασε μια εβδομαδα και θεωρησα πως δεν ηταν σωστο απο μερους μου να μην δικαιολογηθω στο οτι δεν πηγα και δεν εδωσα και εξηγησεις (ετσι ειμαι εγω δεν συνδεεται καπου με το θεμα μας αυτο)...ετσι και εστειλα ενα μηνυμα που ελεγα πως δεν ξεχασα να παω απλα δεν βρηκα χρονο,για να λαβω απαντηση "ελα αυριο,θα σε περιμενω",και φυσικα δεν πηγα ουτε αυριο για να λαβω μηνυμα αργα το βραδυ "Μελινα εφυγα" ..που σημαινει πως ειχε κατσει και με περιμενε και δεν πηγα..φυσικα δικαιολογηθηκα οτι με πηρε ο υπνος δηθεν και υποσχεθηκα οτι θα παω την επομενη...και ετσι και εγινε,οντως πηγα....και συναντησα εναν πολυ διαφορετικο ανθρωπο...ηρεμος επικοινωνιακος,καθολου εριστικος,σχεδον καθολου προσβλητικος οσων αφορουσε τα σχολια του προς εμενα και αν καπου το παρατραβουσε ζητουσε απευθειας συγνωμη λεγοντας πως εκανε απλα πλακα..με επιασε απ το χερι να με παει να δω κατι,καποτε θα με τραβαγε ως εκει ηθελα δεν ηθελα...φλερταρε και το εκανε με νορμαλ τροπο....δεν τον ειχα δει ποτε ετσι...δεν μου ορμηξε,δεν με αγγιξε με λαθος τροπο...ζητησε μια αγκαλια για να μυρισει το αρωμα μου και οντως αυτο εκανε...βγηκαμε μαζι εξω για να χαιρετιστουμε και παλι ζητησε μια αγκαλια που του την εδωσα ευχαριστως και τον ενιωσα παλι να μυριζει τα μαλλια μου....αποτελεσμα? με πισωγυρισε ασχημα με αυτη την εντελως αλλη συμπεριφορα και τον σκεφτομαι συνεχεια...εχουμε μιλησει μια δυο φορες για ασχετα θεματα απο τοτε αλλα δεν εχουμε ξαναβρεθει απο κοντα...δεν του εχω δειξει ποτε ξεκαθαρα αν νιωθω κατι για εκεινον,απ την αρχη ως τωρα μονο υποθετει φανταζομαι γιατι εγω δεν βοηθησα ποτε σε αυτο...θελω να του το δωσω να το καταλαβει οτι κατι υπαρχει απο πλευρας μου αλλα φοβαμαι μη τυχον ειχα δικιο στο αρχικο μου συμπερασμα οτι θελει να παιξει και η αλλαγη συμπεριφορας ειναι ενα ακομα τεχνασμα και τη πατησω,η οτι ισως εχω παρεξηγησει και ολα αυτα ειναι φιλικα για εκεινον και εκτεθω και μετα θα θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει...φοβαμαι πολυ γιατι την εχω πατησει πολλες φορες...πως θα το καταφερω χωρις να εκτεθω σε περιπτωση αποτυχιας???