Σε καταλαβαίνω και πολύ καλά θα κάνεις ούτε να του μιλήσεις. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν ούτε τη φιλία μας, ακόμα και αν μέσα μας ξέρουμε, πως ακόμα τους αγαπούμε.
2.7.2018 | 21:43
Εχει ο καιρος γυρισματα
Πριν 2 χρονια, σαν σημερα, συναντησα τον πρωην μου για να μου δωσει καποια πραγματα μου. Τα ειχε ξαναβρει με την πρωην του και εξαφανιστηκε χωρις εξηγηση. Τελος παντων, κανονισαμε να περασει απο το σπιτι μου να μου τα φερει. Κατεβηκα στην εισοδο, μου τα εδωσε, εφυγε σαν κυνηγημενος. Δεν ειπαμε ουτε μα ουτε μια κουβεντα, ειπε μονο οτι βιαζεται. Μολις τον ειδα, καταλαβα ποσο πολυ τον ηθελα ακομα. Ημουν χαλια ολη μερα. Μετα απο 1 χρονο τον ειδα τυχαια, ηταν με την κοπελα εκεινη και με ενα μωρο, το μωρο τους. Ειχαν παντρευτει και ειχε και παιδι μαζι της. Δεν το ηξερα. Δεν περιγραφονται τα συναισθηματα μου εκεινη την ωρα. Τοτε ομως ενιωσα και οτι τελειωσε για παντα και πρεπει να προχωρησω. Και περνανε καποιοι μηνες ακομα και κανει την εμφανιση του. Με πηρε τηλεφωνο, ελεγε να βγουμε για καφε και απεφευγε καθε συζητηση για την οικογενειακη του κατασταση. Εκλεισα το τηλεφωνο λεγοντας οχι. Απο τοτε στελνει μηνυματα που δεν του απανταω. Σημερα το πρωι ξυπνησα και θυμηθηκα εκεινη την μερα πριν 2 χρονια, που πηρα τα πραγματα και ανεβηκα πανω κλαιγοντας βλεποντας αυτη την αλλαγη του απεναντι μου και ενω εγω τον αγαπουσα. Μια μερα απαισια και αξεχαστη ημερομηνια. Σκεφτομουν αυτο. Και μετα απο λιγα λεπτα, βλεπω να μου εχει στειλει ενα σωρο μηνυματα και να με παρακαλαει να με δει απο κοντα να τα πουμε. "Σε παρακαλω...". Πριν 2 χρονια, ουτε μια κουβεντα και τωρα παρακαλαει. Δεν απαντησα και ουτε θα απαντησω. Αναρωτιεμαι μονο αν χωρισε με την γυναικα του η ειναι μαζι και την κερατωνει γενικοτερα. Ηταν η πρωτη μου σχεση και ο μοναδικος που εχω αγαπησει. Δεν τον ξεχασα ποτε, αλλα δεν γυριζω πισω.
2