Η μεγάλη πρεμιέρα(26 Οκτωβρίου) αφορά σαφώς την Οδύσσεια, σε σκηνοθεσία, σχεδιασμό σκηνικού και φωτισμών του Ρόμπερτ Γουίλσον, μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Piccolo Teatro του Μιλάνου. Η εικαστική αρτιότητα που χαρακτηρίζει τις κατασκευές του Αμερικανού σκηνοθέτη, συν ότι εδώ σκηνοθετεί έναν εντυπωσιακό σε πλήθος και ποιότητες θίασο, είναι οι δύο βασικοί λόγοι για να μην τη χάσει κανείς. Ο κύκλος της κατά Γουίλσον Οδύσσειας θα κλείσει τον Μάρτιο του 2013, οπότε και θα μεταφερθεί για τρεις εβδομάδες στο Piccolo Teatro και στη συνέχεια σε άλλαευρωπαϊκά θέατρα. Στην ευέλικτη Νέα Σκηνή αναμένουμε με ενδιαφέρον την πρεμιέρα του καινούργιου έργου του Γιάννη Μαυριτσάκη Βιτριόλι, που θα σκηνοθετήσει ο σπουδαίος Γάλλος σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας Ολιβιέ Πι.
Ζωηρό ενδιαφέρον προκαλούν οι παραστάσεις της σκηνής Κοτοπούλη στο Ρεξ. Εκεί θα δούμε το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, τα Κόκκινα Φανάρια του Αλέκου Γαλανού, σε σκηνοθεσία-χορογραφία Κωνσταντίνου Ρήγου, και την Γκόλφω, το γνωστό δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδου, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου. Επί της σκηνής του Κοτοπούλη θα δούμε, ακόμη, τους Θεατές του Μάριου Ποντίκα, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Απευθυνόμενη σε σκηνοθέτες και ομάδες που πολλά έχουν να δώσουν στο ελληνικό θέατρο, η Στέγη έχει προγραμματίσει δύο παραστάσεις που δεν θα χάσουμε. Η πρώτη αφορά την καινούργια δουλειά της ομάδας Blitz, Late Night: «Μια παράξενη χοροεσπερίδα με αναφορές που ξεκινούν από τις ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς και του Τζον Κασσαβέτη και φτάνουν μέχρι το ρεαλισμό του Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν». Το πάρτι τελείωσε, αλλά τα πρόσωπα του έργου παραμένουν με τους ήχους της μουσικής ακόμη στ’ αυτιά τους - έντονος ρυθμός μέσα σε έναν έκρυθμο κόσμο. Η πρεμιέρα, στη Μικρή Σκηνή, έχει προγραμματιστεί για τις 31 Οκτωβρίου (και έως τις 18 Νοεμβρίου).
Η δεύτερη παράσταση της Στέγης, στην Κεντρική Σκηνή αυτήν τη φορά, είναι ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, με τη Στεφανία Γουλιώτη στον ρόλο του τίτλου (23 Ιανουαρίου-18 Φεβρουαρίου 2013).
Πρώτη πρεμιέρα, στις 5 Δεκεμβρίου, θα κάνει η Ιωάννα των Σφαγείων του Μπρεχτ, σε διασκευή και σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, με τη Βίκυ Βολιώτη και τον Αιμίλιο Χειλάκη. Ακολουθεί ο Επιθεωρητής, το αριστούργημα του Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου, με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, και το μιούζικαλ Φρανκενστάιν Τζούνιορ, σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη.
Θέατρο Τέχνης
Πρώτη καινούργια παράσταση της σεζόν είναι ο Πατέρας του Στρίντμπεργκ σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ στο Υπόγειο, ενώ στη σκηνή της Φρυνίχου θα επαναληφθεί το ανοιξιάτικο Χαίρε Νύμφη σε διασκευή (του έργου του Ξενόπουλου) και σκηνοθεσία της Λένας Κιτσοπούλου. Τον Δεκέμβριο έχει πρεμιέρα το Love, love, love (ελληνικός τίτλος, όχι;) του Μάικ Μπάρτλετ σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, ενώ περιέργεια προκαλεί ο μονόλογος Σουέλ, από το ομότιτλο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη, που θα ερμηνεύσει η Ελένη Καστάνη σε σκηνοθεσία Χρήστου Παληγιαννόπουλου.
Λυκόφως στο Θησείον
Να και μία ευχάριστη είδηση: ο Θωμάς Μοσχόπουλος, με μόνιμους συνεργάτες τους ηθοποιούς Άννα Καλαϊτζίδου, Άννα Μάσχα, Κώστα Μπερικόπουλο, Αργύρη Ξάφη, Θάνο Τοκάκη και Γιώργο Χρυσοστόμου, ίδρυσε την ομάδα Επτάρχεια και παρουσιάζουν την πρώτη τους παράσταση. Πρόκειται για το Μίστερο Μπούφο, το σπονδυλωτό έργο με τη βιτριολική αίσθηση του κωμικού και την καυστική αντι-εξουσιαστική σάτιρα του Ντάριο Φο, που θα κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Θησείον στις 12 Νοεμβρίου.
Στις 30 Νοεμβρίου ξεκινά η δεύτερη παραγωγή της «Λυκόφως» του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου. Πρόκειται για τις Ζωές των άλλων, μεταφορά για το θέατρο του σεναρίου της γνωστής ταινίας από την Αλίκη Δανέζη-Κνούτσεν (που επανέρχεται στο ίδιο θέατρο μετά το Festen, το 2006). Η ιστορία θα μας μεταφέρει στο Βερολίνο του 1984, όπου ένα ζευγάρι (συγγραφέας εκείνος, ηθοποιός εκείνη) παρακολουθείται από τον κατάσκοπο της Στάζι, Βίσλερ. Παίζουν ο Μανώλης Μαυροματάκης, η Άννα Μάσχα, ο Φάνης Μουρατίδης, ο Κώστας Μπερικόπουλος και ο Γιώργος Συμεωνίδης.
Στον πολυχώρο του Bios βρίσκουν και φέτος στέγη πολλοί καλλιτέχνες της νέας γενιάς. Από το πληθωρικό πρόγραμμά του ξεχωρίζουν το The Oh fuck moment (ελληνικός τίτλος, όχι;) της Άννα-Τζέιν Γουόκερ και του Κρις Θόρπι, βραβευμένο στο Fringe του 2011, σε σκηνοθεσία της Γαβριέλλας Τριανταφύλλη. Παίζουν η Γιούλα Μπούνταλη και ο Στέλιος Παρής.
Το Οκτώβριο στο Bios Main θα δούμε την παράσταση της ομάδας Per-Theater-Formance Ωραίοι σαν Βερολινέζοι, μια σκηνική μελέτη των κλισέ του σύγχρονου θεάτρου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη. Παίζουν η Μάγια Ανδρέου, ο Δημήτρης Καινός, η Βάλια Παπαχρήστου και ο σκηνοθέτης. Τον Νοέμβριο στο Bios Basement ο Γιάννης Σαρακατσάνης παρουσιάζει το Tea και τι, μια τρελή κωμωδία με τον Πολ Ο’ Μαχόνι και τη Σοφία Πάσχου, και μέχρι το τέλος του χρόνου έχουν προγραμματιστεί δύο ακόμη παραστάσεις: το Πολιτισμένα Ζώα του Γιώργου Αγγελόπουλου και τα Χταποδάκια, σκηνική σύνθεση από διηγήματα Ελλήνων συγγραφέων, που σκηνοθετούν και ερμηνεύουν ο Ηλίας Βογιατζηδάκης, η Μυρτώ Πανάγου και η Νατάσα Παπανδρέου.
Εκτός από τη Λήθη του Δημήτρη Δημητριάδη, που θα επαναληφθεί, ο Δημήτρης Τάρλοου ετοιμάζει για την καινούργια σεζόν το Ευρυδίκη ή Ένα μιούζικαλ για τον Άδη της Αμερικανίδας συγγραφέως Σάρα Ρουλ, ένα έργο για την ψευδαίσθηση του αιώνιου έρωτα και το τέλος της. Τη μουσική της παράστασης ανέλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη Κατερίνα Πολέμη και τους ρόλους θα ερμηνεύσουν η Κόρα Καρβούνη, ο Λαέρτης Μαλκότσης κ.ά. Η πρεμιέρα έχει προγραμματιστεί για τις 21 Νοεμβρίου.
Θέατρο επί Κολωνώ
Η Ελένη Σκότη δοκιμάζει φέτος διπλή διανομή στην καινούργια παράσταση που σκηνοθετεί. Στο Κίεβο του συγγραφέα Σέρχιο Μπλάνκο, φανταστική συνέχεια του τσεχωφικού Βυσσινόκηπου 100 χρόνια μετά, τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύουν εκ περιτροπής η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Φιλαρέτη Κομνηνού. Παίζουν ακόμη ο Δημήτρης Λάλος, ο Στάθης Σταμουλακάτος, η Ηλιάννα Μαυρομάτη και ο Γιάννης Λεάκος. Πρεμιέρα στις 3 Οκτωβρίου. Στη μικρή σκηνή Black Box θα παρουσιαστούν οι εξής παραστάσεις:
Έρως και τέλος ή Τα δάκρυα του ψαριού μέσα στη θάλασσα, σε κείμενο και σκηνοθεσία της Ελένης Τζάρου. Πρεμιέρα στις 12 Οκτωβρίου. 6 βύσσινα στον κήπο, μια σκηνική σύνθεση της Φιλιώς Λούβαρη με αφορμή τον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ. Πρεμιέρα στις 21 Δεκεμβρίου.
Φούρνος
Από τις 14 Σεπτεμβρίου η ομάδα Angelus Novus παρουσιάζει το έργο Είστε όλοι σας καθάρματα του Ροντρίγκο Γκαρσία (του γνωστού στο αθηναϊκό κοινό συγγραφέα και σκηνοθέτη από την Αργεντινή, αλλά εγκατεστημένου στην Ισπανία, από παραστάσεις του στο Φεστιβάλ Αθηνών). Σκηνοθετεί ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης. Ερμηνεύουν η Δέσποινα Κολτσιδοπούλου, ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου, ο Νίκος Ράμμος και ο Δημήτρης Φουρλής. Έως την 1η Οκτωβρίου. Από 20 Οκτωβρίου έως 13 Ιανουαρίου 2013 στον Φούρνο θα παρουσιάζονται οι Αγνοούμενες της Νοτιοαφρικανής Ρεζά ντε Βετ σε σκηνοθεσία Μάνου Παπαγιάννη, με τη
Μαριάννα Κυριάκη, την Αθηνά Νιαβή, τη Σουζάνα Βαρτάνη και τον Πέτρο Γούτη στη διανομή. Στις 24 Οκτωβρίου είναι η πρεμιέρα του Όλιβ, ένας έρωτας παρολίγον κωμικός, ενός devised κειμένου με θέμα την αγάπη, που συνέθεσαν ο Δημήτρης Τσεκούρας, η Ζωή Ξανθοπούλου και η Αννίτα Καπουσίζη και ερμηνεύουν η τελευταία και ο Βασίλης Ζαϊφίδης.
Τέλος, η Μίρκα Γεμεντζάκη επιστρέφει με μια καινούργια παράσταση, τις Τρωάδες του Ευριπίδη, που διασκευάστηκαν στο «πνεύμα των ημερών». Παίζουν η Σοφία Τσινάρη, η Μαρία Καστάνη, ο Βαγγέλης Παπαδάκης, η Κατερίνα Παπαγεωργίου, η Κατερίνα Μανιού κ.ά. Από 19 Νοεμβρίου έως 8 Ιανουαρίου 2013.
Μέγαρο Μουσικής
O πολύπλοκος και πολυεπίπεδος τρόπος σύνθεσης του γοητευτικού δημιουργού Γιαν Φαμπρ αποκαλύπτεται ιδανικά στις δύο παραστάσεις που θα δούμε τον Οκτώβριο στο Μέγαρο Μουσικής. Πρόκειται για δύο από τα πρώτα έργα του, το Ρower of theatrical madness (1984) (14 & 15 Νοεμβρίου) και το This is the theatre like it was to be expected and foreseen (1982) (18 Νοεμβρίου). Με αυτά, ο δαιμόνιος Βέλγος, μαζί με την ομάδα του, την Τroubleyn, ανοίχτηκε τη μακρινή δεκαετία του ’80 στο μεγάλο θέατρο του κόσμου, προκαλώντας έκτοτε αδιάλειπτο ενδιαφέρον είτε για τις καθαρά εικαστικές του δημιουργίες είτε για τα οπτικά, με λόγο και έντονη κίνηση, θεάματά του.
Οι δυο παραστάσεις, που πρόσφατα ο Φαμπρ ξανακοίταξε και φρεσκάρισε, συμπληρώνουν η μία την άλλη, είναι «τρόποι» ανίχνευσης του τι μπορεί να λογίζεται θέατρο σήμερα, τόσο από την πλευρά των δημιουργών όσο και από την πλευρά των θεατών. Οι αναφορές/ σχόλια του συγγραφέα και σκηνοθέτη είναι πολλές. Ας πούμε, στο Ρower of theatrical madness τα κλειδιά της αποκωδικοποίησης αφορούν την περίπτωση Βάγκνερ, μέσα από το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν, την παραμυθική παραβολή του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα αλλά κι ένα πλήθος έργων των μανιεριστών του 16ου και 17ου αιώνα που προβάλλονται στο βάθος, σε διάλογο με μουσικές του Ρίχαρντ Στράους, του Μπιζέ, του Βιμ Μαρτένς κ.ά. Μια έκδοση του 1986, με σκίτσα του Φαμπρ και φωτογραφίες του Ρόμπερτ Μέιπλθορπ απ’ αυτήν την παράσταση, αποδεικνύει την κρίσιμη θέση του Φαμπρ στη μεταμοντερνιστική πρωτοπορία. Και στις δύο παραστάσεις μπορούμε να εντοπίσουμε τις απαρχές του λεξιλογίου του Φαμπρ, που, έκτοτε, παραμένει σταθερό κατά σημεία, συχνά ενοχλητικό, αλλά και με μοναδικές στιγμές «ανάτασης», όπως διαπίστωσε το αθηναϊκό κοινό από τις δύο παραστάσεις του που είδε τελευταία στο Παλλάς, το Όργιο της Ανεκτικότητας και το Προμηθέας-Τοπίο ΙΙ. Σημειωτέον ότι ο Φαμπρ (ως δημιουργός με επίμονη πολιτική ματιά και ανθρωπιστικές ευαισθησίες) και η ομάδα του δεν θα αμειφθούν για τις παραστάσεις τους στο Μέγαρο Μουσικής.
σχόλια