ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο άνθρωπος αλλάζει, είναι επίσης ένα συνονθύλευμα φυσικών τάσεων(ιδιοσυγκρασία) που κληρονομεί μαζί με τα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον καθώς και τον τρόπο που αυτός τα ερμηνεύει. Οι αλλαγές συνήθως είναι ανεπαίσθητες και όσο περνάει ο καιρός, κάποια χαρακτηριστικά μας εδραιώνονται και η αλλαγή τους μοιάζει ολοένα και πιο δύσκολη δουλειά. Τ΄αποτέλεσμα είναι μια αλλαγή (εξέλιξη θα έλεγα καλύτερα) αν δεν κάνουμε προσπάθεια προς το χειρότερο, καθώς ,τα ερεθίσματα που πολλές φορές δεχόμαστε ευνοούν κάτι τέτοιο. Λόγω προσαρμοστικότητας, όταν μια κατάσταση δεν ευνοεί κάποια συμπεριφορά και δεν αμείβεται ή ακόμη χειρότερα έχει συνέπειες ΑΜΕΣΕΣ στον ίδιο, τότε τείνει να προσαρμόζει την συμπεριφορά του χωρίς να σημαίνει ότι του αρέσει κιόλας. Οι βάσεις έχουν δοθεί/ σχηματιστεί σε αρκετή νεαρή ηλικία και ο τρόπος λειτουργίας μας επίσης. Αν π.χ. έχω μάθει χωρίς προσωπικό κόπο και κόστος να επιτυγχάνω πράγματα, ότι μου αξίζει να μου συγχωρούνται όλα κ.τ.λ. αυτή είναι η εσωτερική μου πραγματικότητα και δύσκολα θα κλονιστεί. Γιατί να μπω στη διαδικασία να ψάξω τι εστί συναισθηματική ενσυναίσθηση και να βλέπω τις πράξεις μου υπό το πρίσμα των άλλων και εν συνεχεία να αξιολογώ όσο πιο δίκαια μπορώ το κόστος και να συμμαζεύομαι για χάρη του άλλου όταν εγώ έχω όφελος με το μικρότερο δυνατό κόστος; Πόσους πάμπλουτους γνωρίζετε να παρατάνε την περιουσία τους γιατί είναι δουλειά υπεραξίας των άλλων και παιδάκια πεινάνε/δουλεύουν για να επωφεληθούν εκείνοι; Πόσοι θαυμάζουν και ζηλεύουν έναν πλούσιο, όμορφο και διάσημο(;) σε σχέση μ' έναν άνθρωπο που παράγει και ζει στο μέτρο του προσωπικού του κόπου; Τώρα, ίσως κάποιο βίωμα σκληρό μας βοηθήσει ν' αλλάξουμε τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα πράγματα, οπότε και την στάση μας και μακροπρόθεσμα τον χαρακτήρα μας, χωρίς να είναι εύκολο προς το καλύτερο, ειδικά όταν στην πράξη άλλα χαρακτηριστικά τιμώνται κι επιβραβεύονται.