ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας.χαιρομαι πολύ που μπορώ να μιλήσω ανοιχτά και ας κρίθω όσο σκληρά κιαν είναι. Νοιώθω εγκλωβισμένη.μολος τελείωσα το μεταπτυχιακό μου . Είμαι 25 χρονών και κανονικά θα έπρεπε να νοιώθω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Όμως δεν είναι έτσι. Η σχολή μου μας έστελνε διαφορά μέιλ με "πρακτικές " σε εταιρείες. Φυσικά δεν ήταν νόμιμες, καθώς δεν πληρώνει και δεν ασφαλιζει κάνεις. Δουλεύεις καλοκαίρι για να βγάλεις την λατζα από εταιρείες του αντικειμένου σου. Έστελναν όλοι έστειλα και εγώ. Για καλή και κακη μου τύχη με επέλεγε μια εταιρεία κολοσσός Στο κλάδο μου. Με την λεκτική υπόσχεση ότι θα "με κρατήσουν " με βάζω να δουλεύω 10 ώρες να μην πληρώνομαι και να μην έχω κανένα δικαίωμα για 3 μήνες. Η μαμά μου όμως είχε κλείσει εισιτήρια για ένα υπέροχο ταξίδι πολύ μακριά από εδώ που όπως καταλαβαίνετε δεν γίνεται τόσο εύκολα. Τους ζήτησα την άδεια να φύγω για 1 εβδομάδα και όχι μόνο μου το απαγόρευσαν αλλά μου την είπαν κιόλας. Δεν νοιώθω καλά . Δεν είναι ότι τα παιδιά στην δουλειά δεν μου φέρονται καλά η ότι φταίει το αντικείμενο.. απλά είναι σκατοσυνθηκες.και δεν αντέχω. Είναι από το σπίτι μου 2 ώρες με τα μέσα και δεν οδηγώ. Κουράζομαι πάρα πολύ. Και στεναχωριέμαι που μου φέρονται σαν να μην αξίζω τπτ . Έχω και εγώ κάποια αξία. Ούτε τα μεταφορικά μου δεν μου δίνουν. Ούτε ένα 3ημερο δεν μπορώ να πάω. Και δεν ξέρω. Να φύγω και να αφήσω έστω την πιθανότητα να με κρατήσουν; Η να μείνω και να νοιώθω έτσι; έπειτα είναι τέρμα αυστηροί. Θα φοράς τακουνι , θα έρχεσαι 9 ακριβώς και μια φορά π άργησε το λεωφορείο και πήγα 9.07 μου την είπαν άσχημα. Δεν αντέχω άλλο. Ναι μεν πολυεθνική αλλά θέλω να ζήσω την ζωή μου. Είναι η δική μου ζωή και μου την αγόρασαν με τα ψίχουλα του ονόματος τους . Έλεος.