ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 18 χρονων (αγόρι) στα 19 και ζω με τους γονείς μου. Αλλά αλήθεια δεν τους αντέχω πλέον.. Να ξεκαθαρίσω ότι η μητέρα μου είναι μια χαρά άνθρωπος συνεννοησιμη κλπ, το πρόβλημα είναι ο πατέρας μου.. Είναι γενικά άνθρωπος με πολλές παραξενιές και ίσως φταίει και η ηλικία του (60) και έχει χειροτερεψει πολύ... Σε όλη μου τη ζωή όλα τα ψυχολογικά μου τα απέκτησα απ αυτόν.. Ότι κάνω του φαίνεται στραβό, πράγματα που για όλους τους ανθρώπους είναι φυσιολογικά γι αυτόν του φαινονται περίεργα κλπ. Μου κάνει διαρκώς "έλεγχο" για το που πάω τι κάνω, κ επίσης ντρέπομαι να φέρνω άτομα στο σπίτι για να μην με κάνει ρεζίλι ή να μην πει καμία βλακεια και προσβάλλει κανέναν ή κάνει περίεργες ερωτήσεις... Θέλει να έρθει ένα άτομο σπίτι έστω και για λίγο και δεν μπορεί... Το αποκορύφωμα είναι ότι δεν θέλω να πάω μαζί τους στο χωριό (για πολλούς λόγους δεν μπορώ να αναλύσω) και το έκανε ολόκληρο θέμα και έλεγε ότι αν δεν πάω εγώ δεν θα πάει κανένας... Ήταν ευκαιρία όσο θα έλειπαν να έφερνα λίγο κόσμο στο σπίτι τουλάχιστον... Δεν ξέρω τι να κάνω δεν αντέχω άλλο να μένω σε αυτό το σπίτι, απ τη μία δεν είναι καθόλου εύκολο να βρω μια δουλειά κανονική για να μείνω μόνος μου, ούτε μαρεσει να ζω σε ένα σπίτι μόνος μου γιατί θα μου λείπει η οικογένεια που ποτέ δεν είχα... Απ την άλλη δεν αντέχω άλλο εκει πέρα νομίζω ότι η θα τρελαθώ η θα κάνω φόνο...βοηθεια.... Επίσης να πω το ότι δεν έχω αδέρφια ή άλλους πολύ στενούς συγγενείς