Και γω αν εσυ εκφραζοσουν υποτιμητικα προς το προσωπο μου,και καθε νορμαλ ανθρωπος θελω να πιστευω,πως υστερα απο καποια υπομονη οσο και να σε ηθελε,θα εφευγε γιατι του δειχνες οτι δεν τον εκτιμας. Αν οντως εσυ ησουυν μιζερη στην σχεση σας η εστω αυτη την εντυπωση εδινες και γω κυριως απο αυτοσεβασμο αλλα και κατανοηση προς εσενα δευτερευόντως,θα σε αφηνα να χαρεις την ζωη σου και γω να βρω την ησυχια μου. Το οτι δεν ειχε γνωρισει καποια στους γονεις πιστευω δεν έχει να κανει,πολλοι ανθρωποι θεωρουν πως θα γνωρίσουν στους γονεις τους,εκεινους που θα δουν οντως σοβαρα για να αποφυγουν τα δραματα.
9.8.2018 | 22:36
Αναληψη ευθυνων
Παιδια καλησπερα! Θα ηθελα τις γνωμες σας για κατι. Ειχα σχεση ενα χρόνο με εναν ανθρωπο 10 χρονια μεγαλύτερο (24 και 34 αντίστοιχα) ο οποιος απο την πρωτη στιγμη μου έδειξε με πραξεις τα συναισθηματα του και με εβαλε στη ζωη του. Ωστοσο υπηρχαν εντασεις κυριως επειδη δε μου ελεγε ευκολα λογοα,εκφραζομουν πολυ υποτιμητικά σε καποιες περιπτωσεις και φαινοταν σε ολο μου το πρόσωπο,ηθελα να ξερω που θα παει αυτη η σχεση καθως ακομη εμενε με τους γονείς του (αλλα καθε σ/κ σχεδόν φευγαμε ταξιδακια)και μου φαινοταν καπως που δεν ειχε ξαναγνωρισει κοπελα στους γονείς.Μη σας τα πολυλογω με χωρισε πριν πεντε μηνες περιπου κλαίγοντας λεγοντας μου οτι δε φαινομαι ευτυχισμενη και οτι φοβαται να προχωρήσει μαζι μου παρακατω υπο αυτες τις συνθήκες. Εγω κρατησα επικοινωνια και μαλιστα ειχαμε βρεθει καποιες φορες απο δικη μου παρακληση για να το σωσουμε,με ηθελε ακομη ωστοσο με σεβαστηκε και δεν το καναμε οσο και αν το ηθελα. Τωρα εχω σταματησει κι εγω την επικοινωνια αλλα συνεχιζει να μου λειπει και να το θεωρω αδικο οτι με παρατησε για πραγματα που μπορουσαμε να λυσουμε. Αντεχει μακρια μου και με ποναει που δεν αλλαξε γνωμη να σωσουμε τη σχεση μας. Εκανα λαθος κινησεις; Ακομα δεν τον εχω ξεπερασει κι ας εχω βγει ραντεβου. Ευχαριστώ!
2
