13.8.2018 | 00:42
Λυπαμαι
Εγώ η χαζή που τον κοίταζα στα μάτια και σκεφτόμουν ολόκληρο μέλλον μαζί του. Που σε όλη μας την σχέση, μια φορά δεν έκανε μια θυσία για εμένα, δεν ήταν δίπλα μου. Που ανέχτηκα τα ψυχολογικά του, και τις εντάσεις που είχε με την οικογένεια του και προσπαθούσα να τον βοηθήσω. Με χώρισε, και ακόμα και στον χωρισμο μας, έδειξε ποσο εμετικός είναι. Οχι μόνο χαίρεται τις διακοπές του και πηδιεται με άλλες, αλλά είχε και το θράσος να βγάλει το μπλοκ που με είχε και να με βρίσει, λέγοντας ποσο π****να ειμαι, και σκαρτος άνθρωπος, η ανωριμότητα στο μεγαλείο της. Δεν ξέρεις τι είναι αγάπη αγόρι μου. Εγώ δυστυχώς έμαθα, γιατί τον αγαπησα, και πόνεσα, και ακόμα ποναω. Μα τέτοιο θράσος.. μετά από όσα πέρασα στον χωρισμο, με έβγαλε και ... αντε περνά εσυ καλα, και μη σε νοιάζει, όταν γυρίσεις από τις διακοπουλες σου και αρχίσουν τα προβλήματα θα καταλάβεις ότι κανένας δεν θα είναι εκεί, θα καταλάβεις τι εχασες, αλλά εγώ τότε θα λέω «θέλω την ησυχία μου», όπως μου έλεγες εσυ όταν σε χρειαζόμουν κοντά μου. Τα καλύτερα σου εύχομαι, αλλά μακρια, που μετά από τόση προσπάθεια βρήκες να με ξεμπλοκάρεις για να με βρίσεις και να με ξανακάνεις μπλοκ, ανώριμε. Ποσο ευκολα νιώθεις απέχθεια για κάποιον που πριν ένα μηνα δεν μπορούσες να ζήσεις μακρια του.
0