ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι επαρχεία. Είναι απίστευτο το πώς συμπεριφέρονται στις γυναίκες τους εδώ περα. Ναι ξέρω, οι περισσότεροι απ' το χωριό αυτό έχουν μεγαλώσει μέσα στην ξενοφοβία τον ρατσισμό και την πατριαρχεία. Διακρίνω την μητέρα μου καμιά φορά, και βλέπω ότι όντως αγαπάει τον πατερα μου. Εκείνος όλοι μέρα της φωνάζει καθώς την στολίζει με διάφορα υποκοριστικά να το πω κόσμια. Ντρέπομαι που έχω τέτοιο μπαμπά. Είμαι 24 χρονών και έχω μια σχέση εδώ και 1,5 χρονο, δεν θα ήθελα ποτέ να μεγαλώσω παιδιά έτσι, με τέτοιες συμπεριφορές μέσα στο σπίτι, ο Πάνος δεν είναι έτσι, ξέρει πολύ καλά τι πάει να πει ισότητα των φύλλων, γι'αυτό και τον θαυμάζω άλλωστε. Αλλά εδώ πέρα που ζω αυτό το λίγο χρονικό διάστημα έχω παρατηρήσει ότι όλοι του χωριού οι άντρες έτσι είναι, φωνάζουν στις γυναίκες τους, όλοι μέρα πίνουν, μεθάνε, και τις έχουν σαν δούλες. Είναι πάρα πολύ εκνευρίστηκο και ταυτόχρονα θλιβερό που το διακρίνω αυτό μέσα στο οικογενειακό μου περιβάλλον. Έχω ζήσει το ρατσισμό σε εμένα, αλλά και από τους γύρω μου. Έχω ζήσει πράγματα που πραγματικά απορώ πως μεγάλωσα εγώ με ακριβώς αντίθετα σκεπτικα που διάλεξα το δρόμο μου και όλα αυτά περί ρατσισμού από κάθε άλλη εθνικότητα είναι τελείως χαζο. Πρέπει όλοι να καταλάβετε ότι όλοι ήμαστε άνθρωποι και όλοι έχουμε τις ίδιες ανάγκες, δεν υπάρχει εθνικότητα πουθενά. Εύχομαι να καταλάβει κάποια στιγμή ο πατέρας μου τα τόσα λόγια και τους τόσους τσακωμούς που έχουμε κάνει. Εύχομαι όλοι εδώ μέσα να τσακισετε την ξενοφοβία και τον ρατσισμό που σας πασάρουν διάφοροι. Ημαστε ανρθωποι ΟΛΟΙ μας.