ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα αγαπημένο lifo κ αναγνώστες..Θέλω να κάνω μια εξομολόγηση ίσως όχι κ πολύ κομψή "βραδυνιστικα"Ίσως να είναι μια ιστορία κοινή συνηθισμένη όπως πολλές. Για μένα όμως ήταν κάτι πολύ πολύ ξεχωριστό!!!Γνωριστήκαμε μέσα άνοιξης πριν από 3 χρόνια μέσω κάποιου συνηθισμένου σοσιαλ.. Ξεκίνησε μια πολύ όμορφη κουβέντα γενικά κ αόριστα.. Ολοένα καθημερινά ανταλλάσαμε απόψεις..ερχόμασταν όλο κ πιο κοντά με τον αγαπημένο μου.. Ήρθε η στιγμή που έπρεπε να γίνει κ η συνάντηση μας.. Περιττό να περιγράψω ότι όταν βρεθήκαμε δεν είμασταν δύο απλοί άνθρωποι που βγήκαν να κάνουν μια γνωριμία αλλά αμέσως αμέσως πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.. Ξεκινήσαμε πολύ Ομορφα.. Είχαμε κ τα ζόρια μας(ειδικά από πλευράς του με κάποια σοβαρά οικογενειακα πρόβληματα) δε μ ενοχλούσε ιδιαίτερα.. Ήμουν εκεί για να είμαι πάντα δίπλα του.. Στήριγμα του.. Να τον ακούω.. Να του μιλάω.. Να περνάμε όμορφα.. Να προσπαθώ να τον φροντίζω με όλες τις απόψεις.. Ο έρωτας μας ήταν κάτι μοναδικό!!! Το μόνο μεμπτό από μέρους μου κ παλιά κατάλοιπα σχέσεων δε με άφηναν να νιώθω όλο αυτό που μου χάριζε.. Που μου έδωσε.. Τον πιεζα.. Το χειρότερο ήταν ότι πιεζα τον ίδιο μου τον εαυτό κ δεν αφήνομουν να το χαρώ όπως έπρεπε..Κάποια στιγμή ηρθαν δικά μου οικογενειακά προβληματα στην επιφάνεια που πάλι δε με άφηναν να λειτούργησω όπως ήθελα.. Γυρνούσα από τη δουλειά κ καταρρακωμενη όλη μέρα κουρασμένη λιώμα.. Είχα να αντιμετωπίσω ένα βουνό κ στο σπίτι.. Βούλιαζα στον καναπέ μου.. Το μόνο που ήθελα είναι να τρώω να βλέπω τηλεόραση.. Ερχόντουσαν κάποιες φίλες μου σπίτι για συμπαράσταση (εκείνος για κάποιους λόγους δε γινόταν) κ η μόνη μου ευχάριστηση πια ήταν αυτά.. Όταν έρχονταν η στιγμή να μου πει.. Θα βρεθούμε; μου φαινόταν βουνό.. Βούλιαζα κάθε μέρα στα συναισθήματα μου κ στα προβλήματα μου!! Αυτό γινόταν 4 - 5 μήνες..!!Ετσι μια μέρα κ εγώ πήρα τα πάνω μου.. Μου ζήτησε να βρεθούμε να πιούμε καφέ επιτέλους.. Τον είδα.. Τα έσβησα όλα κ τα δικά του κ τα δικά μου.. Όλα.. Ηθελα να πάμε να κάνουμε έρωτα.. Να τον έχω αγκαλιά όλη μέρα. Να τον αγγίζω.. Όμως.. Άργησα πολύ.. Άργησα τόσο που γρήγορα γρήγορα κατάφερα να τον σπρωξω σε άλλη αγκαλιά.. Ένιωσε μόνος του.. Με περίμενε κ δεν είχε ανταπόκριση.. Δε λέω.. Είχε δίκιο.. Απόλυτο δίκιο.. Τον έχασα.. Έχασα την αγάπη μου.. Τη ζωή μου.. Κέρδισα.. Κέρδισα ένα μάθημα.. Ότι δε πρέπει να παραμέλουμε τον άνθρωπο που απλόχερα μας δίνει την αγάπη κ την υπομονή του.. Δε πρέπει να πατάμε.. Αφού χωρίσαμε κ μου εεπιβεβαιωσε τελικά ότι όντως είχε βρει αλλού το ενδιαφέρον του.. Μου ζήτησε σεβομενος τις στιγμές μας κ τα χρόνια που ζήσαμε μαζί να μείνουμε φίλοι.. Πληγώθηκα πολύ.. Εκλαψα πολύ.. Του έριξα φταίξιμο.. Όλο το φταίξιμο.. Αδίκως.. Σε μια εξομοληγηση στη φίλη μου τη είπα ότι έχει δίκιο.. Απόλυτο δίκιο.. Εγώ τον άφησα να φύγει.. Αδειασα από το βάρος της προηγούμενης μέρας όπου ευχήθηκα να μαυρίσει η καρδιά του... Δε θα το θελα.. Το μετάνιωσα.. Τον αγαπάω.. Θέλω να είναι καλά.. Να χαίρεται κάθε μέρα που έρχεται.. Ζηλεύω όμως.. Μήπως τον αγαπά περισσότερο από μενα.. Μήπως τον κάνει ευτυχισμένο περισσότερο από μένα;; μήπως.. Μήπως..Δε ξέρω τι ψάχνω πια.. Τον θέλω στη ζωή μου κ θα το πληρώσω με κόστος φιλίας γιατί πραγματικά αξίζει αυτός ο άνθρωπος.. Είναι όλος μου ο κόσμος.. Τα πάντα μου που έχασα κ δε θα τα ξαναβρώ ποτέ στα μάτια του.. Στην αγκαλιά του!!Σε μια τελευταία μας κουβέντα ήταν ανένδοτος για επανασύνδεση.. Γιατί δεν οδηγεί πουθενά η σχέση μας.. Κ ότι πρέπει να κοιτάξω τη ζωή μου να φτιάξω.. Πως έκανα τόσο μεγάλο λάθος;; πως τον άφησα να φύγει;; Δε θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου για τα συναισθήματα που του δημιούργησα.. Για την λάθος εντύπωση που εισέπραξε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου.. Θέλω πολύ να είναι καλά.. Να βρει επιτέλους την αγάπη που αξίζει.. Μακαρι να γινόταν να είμασταν ξανά μαζί με νέες βάσεις.. Πιο ώριμες καταστάσεις ώστε να τις διαχειριζομασταν με περισσότερη ευθύνη.. Θα μου λείψει πολύ να μου κρατάει το χέρι περπατώντας στη θάλασσα κ να μου λέει.. Μη φοβάσαι μωρό μου.. Εδώ είμαι εγώ.. Δυστυχώς όμως τον έχασα για πάντα!!!Να είναι καλά όπου κ να είναι θέλω.. Νόμιζα ότι ήταν εγωισμός στην αρχή.. Πέρασε καιρός όμως κ αυτό που είδα στον εαυτό μου λέγοντας.. Σιγά είχα κ άλλες αγάπες παλιότερα.. Αλλά κατάλαβα πως αυτή ήταν η μία κ μοναδική!!!!!Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας!!Μην αφήνετε την ευτυχία να φεύγει από την αγκαλιά σας.. Είναι δύσκολα εκεί έξω χώρις αληθινή αγάπη!!!!