Κοίτα, επειδή κι εγώ βασανιζομουν πολλά χρόνια από ψυχογενή ανορεξία... χρειάζεσαι βοήθεια ψυχιάτρου με ειδίκευση σε διατροφικές διαταραχές. Παράλληλα πήγαινε και σε διατροφολογο αν θες, αλλά αν δε θεραπευτεί η ψυχή σου (εκεί είναι το πρόβλημα) δε θα βοηθήσει. Είναι σαν να έχεις σπάσει το χέρι σου κι αντί να πας σε ορθοπεδικό, πας για φυσιοθεραπεία. Μην το αφήσεις, από μόνο του δε φεύγει ακόμα κι αν γίνεις κόκκαλο.
3.9.2018 | 16:24
Εγώ για μένα
"Έχω φυσιολογικό βάρος για μια που είναι 1.70 . Είσαι 1.70 ; Όχι 1.62" Κάπως έτσι αυτοσαρκάζομαι για τα κιλά μου Πριν 8 χρόνια εχω περάσει τη φάση της βουλιμίας Μετά τη φαση: του τρέφομαι μονο υγιεινά και παω κάθε μέρα γυμναστήριο (αυτο κράτησε 2 χρόνια) και ετσι είχα χάσει γύρω στα 14 κιλά Πλέον (προφανώς στα 27 μου κουράστηκα να βγαίνω με φίλες και το σύντροφό μου και να μαι ο μαλάκας που έτρωγε σαλάτα) κουράστηκα με τις διαστροφές και έχω πάρει 5 - 6 κιλά Είπα να τα χάσω, χωρίς υπερβολές , και σιγα σιγά με διατροφή (χωρις να κανω κάθε μέρα cheat day) και γυμναστήριο μερα παρα μερα Μέσα μου νιώθω χάλια Πιο χάλια απο ποτέ. Πιο χάλια και απο Όταν ήμουν 10 κιλα + Οι φίλες με αντιμετωπίζουν σαν την υπέρβαρη (που δεν είμαι κιόλας) Φοβάμαι μη ξανα γυρίσω στο στάδιο της βουλιμίας Φοβάμαι οτι δε θα ρα χάσω ποτέ και απλά καθε μέρα θα βάζω κιλά Ντρέπομαι να ντυθώ όπως μου αρέσει και όπως ντυνόμουν τόσο καιρό Όλο το καλοκαίρι για να βγω στη παραλία έσφιγγα τα δόντια και πίεζα τον εαυτό μου (First world problem ξέρω)
4
