ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γενικά σαν άνθρωπος είμαι αρκετά συγκαταβατικος, έχω αρκετη ενσυναισθηση κ είμαι (υπερβολικα ορισμένες φορές) αρκετά ανεκτικος κ επιεικης στα λάθη των άλλων. Έτσι συνηθιζα να δίνω όχι δεύτερη αλλά πολλαπλές ευκαιρίες σε όσους από τον περιττό μου εβλαπταν Σε δύο όμως τελευταίες περιπτώσεις σαν να άλλαξε κάτι σε αυτή μου τη θεώρηση. Είδα ότι αύτα τα δύο συγκεκριμένα πρόσωπα παρότι τα συγχωρεσα κ τα έδωσα κι άλλη ευκαιρία να βγάλουν ένα άλλο πρόσωπο, αυτά μετά από λίγο έβγαλαν πάλι τις ίδιες συμπεριφορες κ την ίδια νοοτροπία. Και αναρωτιέμαι λοιπόν, μήπως είναι τελικα ουτοπία κ ψευδαίσθηση ότι ο άλλος θα αλλάξει κ θα ενεργησει διαφορετικά; μήπως θέλει από την αρχή ναι μεν να συγχωρείς διωχνοντας κάθε πικρια αλλά μετά να μην έχεις ξανά παρτίδες με αυτό το άτομο; Νομίζω πως κ πλέον θα ενεργω με αυτό τον τρόπο και δεν θα ξαναμπω σε αυτό το τρυπακι. Μου την έφερες; με πληγωσες; οκ αλλά πλέον όχι πολλά πολλά μαζί, έχεις θέματα κ είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα με ξαναφερεις σε αυτή τη θέση κ πλέον δεν είμαι άλλο να ανεχομαι κ να υπομενω επάνω μου τέτοια συμπεριφορά ξανά κ ξανά