ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, η ιστορία μου είναι πολύ απλή πριν δύο χρόνια περίπου είχα βγει με τη παρέα μου και απέναντι μου καθόταν ένα παιδί το οποίο με κοίταζε συνέχεια. Για να πω την αλήθεια τον κοίταζα και εγώ αλλά σε λιγότερο βαθμό γιατί είχα ντραπεί . Δεν έγινε κάτι ούτε μου μίλησε ούτε του μίλησα μετά έφυγα με τους φίλους μου αλλά όταν πήγα σπίτι τον σκεφτόμουν. Μου είχε κάνει πολύ εντύπωση ο τρόπος που με κοίταζε και δεν μπορούσα να τον ξεχάσω. Από τότε όμως δεν τον ξανά είδα ποτέ πουθενά. Τώρα μετά από δύο χρόνια και μάλιστα πριν λίγο καιρό τον είδα ξανά αυτή τη φορά στο μαγαζί που δούλευε και από τότε άρχισα ξανά να τον σκέφτομαι. Τι να κάνω ;