Κοίτα να δεις, ενάμιση χρόνο δεν τον χάλαγες να έχει κάτι να περνάει την ώρα του από γυναίκα. Όλα τα άλλα που σου είπε και αναφέρεις είναι απλά ανοησίες χωρίς νόημα. Μάλλον πολύ τον κράτησες.
8.9.2018 | 22:28
Ξέρεις τι με πλήγωσε;
Που αντι να μου πεις σαν αντρας σήκω και φύγε δεν έχω να σου δώσω όσα θες, με κράτησες... Ημουν η γκρινιάρα , η υπερβολική που ζητάει συνέχεια προσοχή, όταν ήθελα απλά το αγόρι μου. Όταν ήθελα μια βόλτα ένα τηλεφωνο κάτι να νιώσω ότι με αγαπάνε. Αλλά όχι κύριος! "Είχες δουλείες", να πας για ψαροντουφεκο , να παιξεις ηλεκτρονικά, να δεις τους φίλους σου.. Καθε μερα ολη μερα "δουλειες".Εγω που ήμουν? Όταν δεν είχα παρέες και ήμουν μόνη μου, εσύ αλήθεια που φάνηκες; Εγω σε αγάπησα. Σε σκεφτόμουν 1.5 χρόνο που είμασταν μαζι συνέχεια, ήθελα να σου κάνω την ζωή πιο εύκολη, πιο χαρούμενη, ήθελα να έχω σημασία για σενα. Αλλα όχι...Προφανώς και όσο είμασταν μαζι δεν ήμουν και τόσο σημαντική. Ξέρεις πόσο με πλήγωσε όταν είχες πει "και χωρις εσενα θα ημουν το ιδιο χαρουμενος γιατι δεν παιρνω χαρα απο την σχεση μου αλλα απο άλλα πραγματα". Ξέρεις ποσο άχρηστη ένιωσα; Πως νομίζεις ότι αισθανομουν οταν ειχες παθος για τα παντα εκτός απο μενα, αλλα ταυτοχρονα προσπαθούσες με μανια να με κρατησεις; ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. Θυμαμαι την σκηνη του χωρισμου μας πριν εναν μήνα σχεδόν. Κλαίγαμε και οι δύο... Θυμάμαι και τις μαλακείες που έλεγες "Σε αγαπαω τρελά, ησουν οτι πιο πολυτιμο ειχα, με εκανες δυνατο, θα σε αφησω μονη σου τωρα, αλλα θα ερθω να σε διεκδικησω παλι καποτε αντρικια -μη χεσω- και θα καταληξουμε μαζι. Μπορει να μην ημουν εκει συνεχεια, αλλα ημουν διπλα σου , εμεις θα μπορουσαμε να το παμε για γαμο -20 χρονων για γαμο ναι οκ-". Δεν ξερω αληθεια αν οντως με αγαπησες . Εγω παντως οσο ημουν μαζι σου εδειχνα την αγαπη μου εμπρακτα. Εσυ γιατι δεν το εκανες; Ηταν σαν να τα εχω με ενα αδειο κουφαρι σε καποια φαση. Για αυτο μου τελειωσε ο ερωτας... Για να χορεψεις θελει δυο... Το οτι σε αγαπησα ομως δεν αλλαζει και ας εχω ριξει μαυρη πετρα πισω μου. Και αν κλαιω τωρα, δεν κλαιω γιατι μου λειπεις, περναω πραγματικα πιο ξεγνοιαστα χωρις εσενα και αν σε γνωριζα αυριο δεν θα σε ερωτευόμουν . Κλαιω γιατι μου φαινεται πολυ θλιβερη η φθορα, ο χαμενος ερωτας, το πως καταληγεις απο το να εμπιστεύεσαι κάποιον και να νιωθεις ανετα μαζι του, στο να νιωθεις οτι σε βλαπτει... Μακαρι να βρω καποιον που θα μου ταιριαζει συντομα και να μην ζησω πολλες φορες αυτην την φθορα.
1