Καταρχάς εξαιρετικός άνθρωπος δε σημαίνει και εξαιρετικός γονιός. Θεωρώ κάπως υπερβολικό αυτό που μας περιγράφεις. Ναι συμφωνώ το κάπνισμα δεν κάνει καλό. Αλλά ούτε να ψάχνεις τα πράγματα του παιδιού σου και να το μυρίζεις κάθε λίγο και λιγάκι ειμια καλό. Ναι μεν απόφαση του, αλλά στα 16 επηρεάζεται τόσο από παρέες, από ίντερνετ που οι γονείς σου τον εξαγριωνουν και αντιδρά κι αυτός λόγω εφηβείας. Μια ουσιαστική συζήτηση είναι καλύτερη. Και ας του μειώσουν το χαρτζιλίκι ώστε να μη του φτάνουν για τσιγάρα για αρχή. Όχι με τη μορφή τιμωρίας όμως.
16.9.2018 | 08:24
Ο αδερφος μου καπνιζει και οι γονεις μου αντιδρανε...
Ειμαι 19 ετων και μπορω να πω η οικογενεια μου ειναι (τουλαχιστον ηταν θα καταλαβετε) εξαιρετικοι ανθρωποι που παντα κι εμενα και τον αδερφο μου μας προσφεραν οσα μπορουσαν και γενικα ειμαστε (ημασταν πλεον χαχα) μια αγαπημενη οικογενεια!Ωστοσο ολο αυτα αλλαξαν οταν μια μερα ετυχε η μητερα μου να ψαξει τη τσαντα του 16χρονου αδερφου μου για κατι κλειδια και τελικα βρηκε ενα πακετο τσιγαρα.Μετα?Το χαος...Το λεει η μητερα μου στο πατερα μου αυτος εξοργιζεται και μετα το ανακοινωνει και σε μενα που οκ με στεναχωρησε πολυ αλλα καταλαβα πως ειναι επιλογη του.Γυριζει απο το φροντηστηριο του ο αδερφος μου και ξεκινανε...φωνες,συστασεις,ουρλιαχτα,τιμωριες, πηγε στο δωματιο του και κλειδωσε τη πορτα ο αδερφος μου...Και στη συνεχεια ξεκινησαν τα κλασσικα!Οταν ελειπε ο αδερφος μου απο το σπιτι εψαχνε η μητερα μου ντουλαπια,συρταρια,αλλες τσαντες κτλ. μπας και βρει κανα πακετο...γυριζε ο αδερφος μου απο το σπιτι και καθε φορα πηγαιναν κοντα του για να μυρισουν αμα καπνισε (μαγκες μια συμβουλη που το κανουν πολυ...ΟΧΙ Η ΤΣΙΧΛΑ ΔΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΙΣΑ ΙΣΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ).Στο τραπεζι ο πατερας μου κοιταζε τον αδερφο μου με ενα απαξιωτικο βλεμμα λες και ειχε διαπραξει φονο και η μητερα μου ξεκινησε να λεει γιατι ο αδερφος μου δε ειναι σαν εμενα πραγμα που με ενοχλησε πολυ να κανει αυτη τη συγκριση!Δεν μπορω αλλο αυτη τη κατασταση δε φωναζουν πια αλλα δε μπορω αυτη τη μιζερη κατασταση που γυρναω σπιτι κσι ουτε ενα χαμογελο δε βλεπω πια..οκ δεν μου αρεσει που ο μικρος μου αδερφος ξεκινησε να καπνιζει απο τετοια ηλικια και ποσο μαλλον γνωριζοντας πως κανει κακο στην υγεια του και τον ακουω να βηχει συνεχεια...αλλα εκανε μια αποφαση και ακομα να του μιλησω κι εγω δε θα αλλαξει (ισως και να τον ενοχλησει αν του μιλησω κι εγω ενω εχει τους γονεις μας) γνωμη γι αυτο το θεμα...οποτε πρεπει να τη σεβαστω υποθεσω...οι γονεις μου βεβαια δεν το πιστευω και εχουν περασει πανω απο 3 μηνες που τον ανακαλυψαν...για διακοπες μη μιλησω καλυτερα δε παιζει κανενας απο τον οικογενεια μου να τις ευχαριστηθηκε...εχουν στεναχωρηθει τοσο με τον αδερφο μου που προσπαθουν να ξεχασουν το γεγονος αλλα δε μπορουν...ΥΓ Εγω εχω κανει μονο μια τζουρα απο παρεα,η μητερα μου δεν εχει καπνισει ποτε και ο πατερας μου στο στρατο ειχε κανει ενα πακετο μοναχα και μετα σταματησε και δεν εχει ξανακαπνισει απο τοτε (πανε πανω απο 25 χρονια) γιατι κι ο ιδιος δεν ηθελε.
1