Καταρχάς, πάρε μια ανάσα. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που περνάς, αλλά με το να τα σκέφτεσαι όλα μαζί και επιπλέον να φαντάζεσαι και τα χειρότερα σενάρια, ούτε αποτελεσματικό είναι, ούτε έχει νόημα. Απλά παραλύεις από το άγχος και το φόβο.Προσπάθησε να βάλεις κάτω με τη λογική (ακόμα και με χαρτί και μολύβι) ένα ένα τα προβλήματα και να τα συζητήσεις και με την αδερφή σου και- ναι, κι ομως- με τους γονείς σου. Υπάρχουν λύσεις, από επιδόματα που μπορείτε να ψάξετε, μέχρι ψυχολογική υποστήριξη(δωρεάν). Επίσης, η άλλη αδερφή σου, που είναι άνεργη, αν προκύψει ανάγκη, θεωρώ πως θα μπορέσει να βρει, έστω κάτι προσωρινό, τύπου σε κάποια καφετέρια κλπ.Κουράγιο!!!
19.9.2018 | 13:42
Ήρθαν όλα μαζεμένα
Πρώτα απέκτησε πρόβλημα υγείας η μητέρα μου. Δεν πέρασε καλά καλά αυτό να συνέλθουμε λιγάκι ψυχολογικά. Αμέσως αποκτάει πρόβλημα υγείας ο πατέρας μου, και καλά αυτό το πρόβλημα που έχει διορθώνεται με μία επέμβαση ρουτίνας, όχι βέβαια ότι είναι κάτι απλό αλλά σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο πατέρας μου έχει πάθει ψυχολογικό πρόβλημα και είναι τώρα με ψυχιατρικά φάρμακα. Κατάθλιψη κτλ και είναι φορές που όταν τον ακούω αισθάνομαι ότι τα "χάνει" γιατί η ανησυχία του για την μητέρα μου και εμάς είναι ναι μεν υπερβολική αλλά αυτό που με τρομάζει είναι ο τρόπος και το ύφος με τον οποίο εκφράζεται. Ένα plus χρόνο τρέχουμε στους γιατρούς, πότε για την μητέρα μου πότε για τον πατέρα μου. Πλέον οι δουλειές που έχουν (αγροτικές εργασίες) θα τις σταματήσουν. Πώς άραγε θα ζήσουμε; Είμαστε τρία αδέρφια, δουλεύω εγώ και η αδερφή μου αλλά μένουμε σε άλλη πόλη ενώ η άλλη μου αδερφή είναι άνεργη. Θέλω να πω, θα φτάσουν τα χρήματα για να δίνουμε και στους γονείς μας και στη αδερφή μας; Τι θα κάνουμε; Πώς θα τα καταφέρουμε όταν είναι και οι δύο γονείς μας σε όχι πολύ καλή κατάσταση; Η άνεργη αδερφή μου που μένει μαζί τους και ταυτόχρονα τους προσέχει, πόσο θα αντέξει; Πολλές φορές κάνω πολύ κακές σκέψεις ότι μπορεί να χάσουμε και τους δύο γονείς μαζί. Αισθάνομαι ότι όλο αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ και αν τελειώσει θα τελειώσει άσχημα :'(
1
