Α δεν μ' αρέσουν τέτοιες ακραίες τοποθετήσεις: ο καθένας μας (δεν) προσφέρει όσα εκείνον πρώτα γεμίζουν, αλλιώς ας μην το κάνει. Τώρα, ο άλλος δεν είναι υποχρεωμένος ν' αποδεχτεί το «πάντα» μας, αλλά αυτό δεν είναι ταπείνωση. Ταπείνωση είναι να σε ξεφτιλίσει επειδή ήθελες να δώσεις ό,τι είχες, αλλά μάλλον είναι για τον ίδιον.
22.9.2018 | 19:55
Το πιστεύετε;;
Κάποιος είπε πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ταπείνωση από το να θες να δώσεις τα πάντα σε κάποιον κι εκείνος να μη τα δέχεται..Δε νομίζω πως είναι τόσο απόλυτο αυτο αν σου πει πως δε θέλετε το ίδιο πράγμα από την αρχή.. Με τις οποίες άμυνες μπορεί να έχει μια νέα γνωριμία, όταν η μία πλευρά έχει ρισκάρει ν ανοίξει τα χαρτιά της για το τι ζητάει γενικά, κατόπιν σχετικής ερώτησης φυσικά.. Οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι να κολλάμε μεταξύ μας όλοι, κι αυτό δε μας κάνει ούτε καλούς ούτε κακούς κι αυτό είναι κάτι σεβαστό.. Ίσως είναι όμως ανήθικο αν γνωρίζοντας πλέον το πως νιώθει ο άλλος, εκείνος ο κάποιος προσπαθεί να τον φέρει στα δικά του μέτρα απλά για να περάσει το χρόνο του.. Δε σε πληγώνει απλά, σε γεμίζει απογοήτευση και θυμό.. Τι νομίζετε;; Κάθε μα κάθε άποψη θα εκτιμηθεί πολύ..
1