ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριζόμαστε από το 2010, στην αρχή της γνωριμίας εκείνος εκδηλώνει ενδιαφέρον, εγώ για δικούς μου λόγους δεν το προχωράω γιατί ήμουν αλλού. Γινόμαστε φίλοι, μιλάμε τακτικά, βγαίνουμε σε παρέες περιστασιακά στα φοιτητικά μας χρόνια και μόνοι μας τα επόμενα. επικοινωνία καταπληκτική, χαρακτήρες ίδιοι, φοβερή παρέα. Αλλάζουμε πόλεις, αλλάζουμε χώρες, αλλά εξακολουθούμε περιστασιακά να επικοινωνούμε και να βγαίνουμε όταν έχουμε την ευκαιρία. Και οι δύο σε σχέση κάποια χρόνια, και ενώ έχουμε χωρίσει και οι δύο το 2016 και λίγο πριν αλλάξουμε χώρες ξανά, βρισκόμαστε Αθήνα, και περνάμε δύο καταπληκτικές μέρες. Βγαίνουμε, βολταρουμε, πίνουμε, μιλάμε, γελάμε, χαζολογαμε, κάνουμε σεξ πρώτη φορά. Επικοινωνία φοβερή σε όλα, χημεια σωματική μέτρια, αλλά δεν του δώσαμε και πολύ χρόνο. Το παγώνουμε εκεί με δική μου πρωτοβουλία με αιτία την απόσταση μιας και μετά από δύο βδομάδες θα ήμασταν σε άλλες χώρες και με την υπόθεση αν βρεθούν οι δρόμοι μας στην ίδια χώρα ξανά το ξανά συζητάμε. Το 2017, και ενώ εξακολουθούμε να μιλάμε το ίδιο περιστασιακά, κάνουμε και οι δύο σχέσεις ο καθένας στη χώρα του, εγώ χωρίζω σε λιγότερο από χρόνο, εκείνος συνεχίζει. Και πρίν 3 μήνες αλλάζει χώρα και έρχεται στη δική μου, διατηρώντας πλέον μια σχέση από απόσταση. Εχουμε βγεί εδώ και μιλάμε στους ίδιους ρυθμούς και με την ίδια καλή επικοινωνία όπως πάντα. Εγώ πλέον με προοπτική επιτελους να μείνω εργασιακά σε αυτή τη χώρα μπαίνω στο δίλημμα και ερωτώ. Τι κάνω; Κάθομαι στη γωνιά μου και πάω παρακάτω; Η ανοίγω τα χαρτιά μου και αφήνω τον άλλο να αποφασίσει;Ξέρω ότι ταιριάζουμε, δεν το ξέρω για το σεξουαλικό, αλλά είμαι σίγουρη για όλα τα υπόλοιπα και πλέον το σκέφτομαι αφού είμαστε στην ίδια χώρα. Από την άλλη εκείνος είναι σε σχέση και δεν έχω κανένα δικαίωμα να του την κάνω ρημαδιο. Τι κάνω άρα;