ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο καφέ έρχονται εδώ και αρκετούς μήνες δυο άνθρωποι μόνοι τους κάθε πρωί. Ένας άντρας και μια γυναίκα δεν γνωριζόταν μεταξύ τους καθόταν μόνοι τους πίνανε έναν καφέ και φεύγανε. Μάθαμε ότι είναι και οι δυο χωρισμένοι και πως από τότε που χώρισαν μένουν μόνοι τους. Δεν μιλούσαν μεταξύ τους καθόλου έρχονταν νωρίς και τους προσέχαμε άλλες ώρες είναι γεμάτο το καφέ. Ούτε και σε εμάς μιλούσαν άργησαν να ανοιχτούν λίγο, λιγομίλητοι και ντροπαλοί και οι δυο. Μια μέρα εκείνος της είπε καλημέρα και από τότε λέγανε καλημέρα αλλά κάθονταν ξεχωριστά όπως πάντα. Ξαφνικά μια μέρα χωρίς να καταλάβουμε πως, κάθισαν μαζί. Φαινόταν ακόμη πιο ντροπαλοί από πριν, αλλά τους βλέπαμε να μιλάνε και να ξεθαρρεύουν λίγο μεταξύ τους. Άργησαν πολύ όλα αυτά να γίνουν παίχτηκε όλο σε Slow Motion. Λείψανε μερικές μέρες και όταν ήρθαν τους ρώτησα τι γίνανε. Είπαν πως μετακόμισε η γυναίκα και πήγε σε αυτόν και για αυτό είχαν φασαρίες και δεν ερχόταν. Το αφεντικό είπε έπρεπε να το καταλάβουμε αφού αυτός της έπιανε το χέρι (: Μου φάνηκε τόσο γλυκό όλο αυτό, σχεδόν τους ζήλεψα. Τι όμορφο που είναι να εξελίσσεται κάτι τόσο ήσυχα και γλυκά, τι όμορφο που σμίξανε δυο σεμνοί άνθρωποι που μοιάζουν τόσο πολύ! Πάω στοίχημα μια μέρα θα μας φέρουν μπομπονιέρες (: