ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω την ατυχια να εχω εναν συνομηλικο ξαδερφο με τον οποιο εχουμε παρομοιες προπτυχιακες σπουδες. Ομως το παιδι συνεχισε σε μεταπτυχιακα και τωρα σε διδακτορικο. Και εχω βαρεθει να ακουω γιατι εγω εχω μεινει στασιμος. Εντωμεταξυ ο ξαδερφος τα ειχε ολα ετοιμα απο τους γονεις του. Τωρα κανει το διδακτορικο του με την στηριξη των γονιων του. Εγω δεν εχω καμια τετοια βοηθεια. Δουλευω σε ασχετη δουλεια για να μπορω να επιβιωνω και δεν φτανουν ουτε στο ελαχιστο για καποιο μεταπτυχιακο ουτε για να μετακομισω σε αλλη πολη για δωρεαν μεταπτυχιακο. Το θεμα ειναι οτι ενω εγω αισθανομαι καλα, επειδη οι διαφοροι συγγενεις με συγκρινουν με τον ξαδερφο μου προκαλουν ενα αισθημα κατωτεροτητας. Σαν να ειμαι ο φτωχος συγγενης. Σαν να ειμαι ενας αχρηστος. Δεν ξερω πως να αντιδρασω πλεον με τη συμπεριφορά τους.