ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω μέσα σε μια παράνοια. Ζω μεσα σε μια κατάσταση που με κατατρώει μέρα με την μέρα και που δεν μπορώ να αποφύγω. Ζω με το πατέρα μου που χρόνια τώρα δεν με αφήνει να αναπνεύσω. Τον αισθάνομαι σαν μια μαύρη τρύπα που με ρουφαει. Με εγκλωβίζει και με βαραίνει. Δυσανασχετω και μόνο που υπάρχει στον ίδιο χώρο με μενα. Θέλω να φύγω μακριά του και δεν μπορώ λόγω οικονομικών. Δεν μπορώ να κάνω υπομονή. Είμαι 27 και τα τελευταία 12 έχει γατζωθει πάνω μου.(χάσαμε την μητέρα μου) Δεν καταλαβαίνει τίποτα. Θεωρεί ότι είναι αλάνθαστος και ότι εγώ είμαι η πηγή όλων των προβλημάτων του. Δεν κάνει ποτέ διάλογο αλλα πάντα μονόλογο. Βγάζει δικά του συμπεράσματα και παρουσιάζει τα πάντα όπως τον βολεύουν. Δεν ξέρω τι να κάνω πια μαζί του. Έχω σκεφτεί άσχημα πράγματα. Είμαι στα όρια εδώ και πολλά χρόνια. Νιώθω οργή, αγανάκτηση,φόβο και απίστευτο θυμό.Απόψε ήθελα να τα μαζέψω και να φύγω. Με έκανε πάλι σκουπίδι και πήγε να σηκώσει και χέρι άνευ λόγου και αιτίας. Δεν έχω όμως που να παω. Δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου καθώς τα χρήματα που κερδίζω από την δουλειά μου είναι ελάχιστα. Είμαι απελπισμένη.