ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με εναν άνθρωπο που εξ αρχής σε γεμιζε ονειρα για το μελλον και ξαφνικά δυο χρονια μετα ουτε λόγος; Ειμαστε 25 και 29ετων στην αρχη υπηρχαν καποιοι ανούσιοι τσακωμοι για χαζομάρες( πχ. FB) ,τους οποιους καναμε υποχωρήσεις κ τ ξεπερασαμε. Μένουμε κ οι 2 με τους γονεις μας, λεγαμε να πιασουμε σπιτι να μεινουμε μαζί κ πως θα αρραβωνιαζομασταν γ αρχη ή θα καναμε ενα πολιτικό μιας κ θελουμε πολυ ο ενας τον αλλο και εχουμε βλέψεις γ μωρο κτλ(ειδικα εκεινος τρελενεται γ μωρακια).Οι μισθοι μας αρκουν για αυτο.. για ενα παιδι ισως στενεμενα βεβαια,αλλα όλοι πλεον ετσι είναι πιστεύω.Το τελευταιο διάστημα δεν κανει λογο ουτε απλα για να μεινουμε μαζι.. κ σε τυχαιες συζητήσεις το τοποθετεί σε τουλαχιστον 2 χρόνια μετα ,γιατι η δουλεια του δεν τον ικανοποιεί απόλυτα πλεον κ θελει να κανει κατι δικο του(το οποιο αν γινει,θα γινει τουλαχιστον σε μια 5ετια) καθε φορα που ακουω κατι τέτοιο με χαλαει πολυ.Νομιζω πως μετανιωσε και δεν πιστευει πως εγω ειμαι αυτη η μια.. Γιατι τοσα όνειρα κ να βιαζεσαι και να ψαχνεις σπιτι κτλ κ μετα να λες δε βγαίνουμε για να γινει αυτο ακομα, να περνάει ο καιρός και τελικα ενα τίποτα στο τελος;;