ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πεντεμιση χρόνια εκεί.. Σε συνθήκες που άλλη δεν θα άντεχε, μ ένα επάγγελμα που οι περισσότερες θα σνόμπαραν. Κτηνοτρόφος σε χωριό εξήντα κατοίκων. Σχέση από απόσταση, με τα εύκολα με τα δύσκολα...Κυρίως με τα δεύτερα. Εγω σε μεγαλούπολη μεγαλωμένη, με σπουδές με με με.. Αλλά χωρίς αυτόν δίπλα μου. Ο, τι και να πω για αυτόν είναι λίγο.Πολλούς γνώρισα αλλά σαν το ποιόν του κανείς.Με λέγειν επιχειρήματα, ομορφιά.. Σπάνιος..Του είπα πως αν μεταφέρει τα ζώα του εδώ σε ένα ανοικτό χώρο πιο έξω από την πόλη μου, τότε θα τον ακολουθήσω εκτός πόλης και θα ζήσουμε μαζί. Φανταστείτε και για μένα πόσο δύσκολο θα είναι να εγκλιματιστω σε έναν χώρο μακριά από αυτόν που συνήθισα. Αλλά θα το κάνω! Και να συγκατοικησουμε και να παντρευτούμε..δεν έχω πρόβλημα παρόλο που δεν έχω και μεγάλη κάψα τον γάμο. Εγώ να πάω στο χωριό όμως, με τίποτα. Στο συγκεκριμένο χωριό πάντα. Θα ήμουν τρελή! Χωρίς υγεία, εκπαίδευση, κόσμο.. Τι οικογένεια να μεγαλώσεις στην απομόνωση; Τι επαγγελματική ανέλιξη να έχω εγώ; Σ εκείνον δεν φαίνονται τόσο τραγικά όσα του εξηγώ.. Θεωρεί ότι μπορείς να μεγαλώσεις οικογένεια στο χωριό αυτό. Χωρίς να είμαι διάνοια υπολογίζω ότι σε 10-15 χρόνια θα έχουν πεθάνει τουλάχιστον οι μισοί, ήδη υπερήλικες κάτοικοι. Η πρόσβαση σε εκπαίδευση, υγεία, ψυχαγωγία είναι στα 20' με αμάξι, ενώ η πρόσβαση σε πόλη 1 ώρα με καλές καιρικές συνθήκες. Λέω κάτι τρελό; Πες πως έχεις παιδί κι ανεβάζει σαράντα πυρετό.. Να το καταδικασεις να πάθει το οτιδήποτε μόνο και μόνο γιατί είσαι ξεροκέφαλος και εθελοτυφλεις; Δεν θέλει να το καταλάβει με τίποτα! Δεν του ζήτησα να αφήσει τη δουλειά του απλά να την μεταφέρει... Από τη μια χτυπιέται ότι δεν θέλει να με αφήσει κι από την άλλη δεν τον βλέπω ένθερμο στο να ψάξει τις διαδικασίες μεταφοράς. Δεν ξέρω καν αν γίνεται αυτό που λέω. Αλλά κι αυτός αντί να ψάξει, κάθεται κι αφήνει τον χρόνο. Του ανοίγω κουβέντα και με αποφεύγει. Δεν θέλει βρε παιδιά.. Δεν θέλει να αποχωριστεί την οικογένεια, τον τόπο του που τόσο αγαπάει. Και δεν μου το λέει ξεκάθαρα! Του έβαλα περιθώριο έναν χρόνο ακόμα να πάρει μια απόφαση, αλλά δεν νομίζω πως αντέχω τόσο. Συνέβη και μια ανεπιθύμητη κύηση κατά τη διάρκεια της σχεσης μας. Αν και δεν ήμουν έτοιμη, όλη αυτή η κατάσταση και η απόσταση συνηγορησαν πολύ στην απόφαση μου. Ευτυχώς σκέφτομαι τώρα..Αν ήμουν θετική, τότε αυτόματα θα βρισκόμουν σ ένα χωριό απομονωμένη μέσα στην οικογένεια του και απελπισμένη..Εχω κι εγώ τα όνειρα μου! Παρόλα αυτά ακόμα και μετά απ όσα πέρασα(με) τον βλέπω πολύ μετριοπαθη. Ακούω φίλες μου να είναι προβληματισμενες με τις σχέσεις τους και να πνίγονται σε μια κουταλιά νερό. Πόσο ζηλεύω τα προβλήματα τους, δεν φαντάζεστε. Να δείτε που θα χωρίσουμε και απλά θα λήξει μια σχέση χωρίς να έχει συμβεί κάτι ουσιαστικό, κάτι βαρύ...Άλλοι θα σκότωναν να έχουν έναν άνθρωπο σαν εμένα κι εκείνος δεν κάνει τίποτα να μας σωσει.. Είναι δική του η απόφαση τώρα και εκεί θα φανεί το πόσο εννοεί ή όχι την αγάπη του. Ίσως, όμως, επένδυσα πολύ σε μια φούσκα. Ίσως κάποτε να μετανιώνω οικτρά που έμεινα τόσο πολύ.Αυτη η σκέψη με διαλύει! Πως να ξεαγαπησεις ομως...Πώς να ξαναρχίσεις από το μηδέν σε έναν κόσμο που οι περισσότεροι ψάχνουν το περιστασιακο. Πώς..;