ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Ειμαι 17 χρόνων στην τρίτη λυκείου.. Παντα ειχα μια μεγαλύτερη αντίληψη για το τι συμβαίνει γύρω μου και γενικά δεν ειμαι αναίσθητος αλλα αγχώδης.. Αυτο τα πρώτα χρόνια δε το ειχα καταλάβει ουτε εγω αλλα απο περσυ εχω αρχίσει να το καταλαβαίνω για τα καλα.. Τέλως πάντων απο φέτος το καλοκαίρι άρχισα να χανω το ενδιαφέρον μου για πράγματα που λάτρευα και πια τα βλέπω ολα μαυρα.. Νιώθω οτι δε με καταλαβαίνει κανεις ενω το άγχος για τα μαθήματα ειναι μεγάλο για το γεγονος οτι δε μπορώ να συγκεντρωθώ με το τίποτα.. Μαλλον εχω κατάθλιψη γιατί νιώθω κενο, ανησυχίες που δεν παλια δεν είχα και το κυριότερο με απωθούν πράγματα που μου άρεσαν. Το εξομολογήθηκα στους δικούς μ πριν λίγο καιρό και τους ειπα για ειδικό αλλα μ είπαν οτι θα μου περάσει και τι να σου κάνει ο ψυχολογος και τέτοια. Το θεωρούν ταμπου.. Και επειδή έχουν πολλα δε θέλω να τους στεναχωρω αλλο. Plus ότι δεν υπάρχουν και λεφτα για επίσκεψη σε ψυχολόγο.. Το μαυρο σκυλί οσο παει με καταδιώκει ολο και πιο πολυ. Τι να κάνω?