ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα μια δουλειά που μου άρεσε πάρα πολύ, εκείνο το διάστημα ήμουνα στην καλύτερη μου φάση, πολύ καλά ψυχολογικά και σε αυτό βοηθούσε η δουλειά μου. Η μάνα μου κάθε μέρα μου έκανε πόλεμο να παραιτηθώ γιατί κατά τα λεγόμενα της ήταν πολύ λίγη για τις σπουδές μου. Ήτανε μέσα στην υστερία. Δεν άκουγε τίποτα. Δεν άντεχα άλλο να ακούω τα παράλογα. Πήγε στον εργοδότη μου, ποτέ δεν έμαθα τι ακριβώς του είπε. Μου είχε πει ότι θα πάει και θα τον βάλει να με διώξει, αφού εγώ αρνιόμουν. Δεν την είχα πιστέψει. Σκέφτηκα, τι θα του πει, διώξτην γιατί μου λιγοπέφτει; Δεν ξέρω τι ειπώθηκε, μέσα στην εβδομάδα απολύθηκα. Οι συνάδελφοι μου δεν μπορόυσαν να καταλάβουν που οφείλεται αυτή η μεταστροφή του εργοδότη. Μίλαγε πάντα με τα καλύτερα λόγια για μένα και με χαμόγελο. Μου είχε πει ότι με θέλει και σε μια δεύτερη επιχείρηση που ετοίμαζε. Δεν είχα κανένα παράπονο. Καλή συνεργασία με όλους, τον μισθό μου, τα ένσημα μου. Έμεινα στο μηδέν και αυτό από τον εγωισμό της μάνας μου. Έχουν περάσει δύο χρόνια και όλες οι πόρτες είναι κλειστές. Τωρα, δεν έχω ούτε για τα προσωπικά μου έξοδα και η μάνα μου παριστάνει ότι δεν ξέρει τίποτα για τη κατάντια μου. Σήμερα μου είπε να πάω να δουλέψω σε ένα χώρο που δίνουν 2 ευρώ την ώρα, χωρίς ένσημα και μοναδικό προσόν απολυτήριο δημοτικού. Συγχαρητήρια ρε μάνα, με ανέβασες επίπεδο. Πριν έλεγες ότι άξιζα περισσότερα. Να πας να δουλέψεις εσύ εκεί. Με πήρες στον λαιμό σου.