ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έλεγα ότι τετοια μερα θα ειμαστε μαζι και εννοειται τελικα δεν ειμαστε. Ξερω δεν θα ήθελες να κανεις τιποτα να γιορτασεις δε τα γουσταρεις αυτα και πολυ εξαλλου, αλλα ξερω πως τετοια ωρα θα καθομασταν στον καναπε αγκαλια, θα συζητούσαμε με τις ωρες,θα σχολιαζαμε και θα προβληματιζομασταν με τα οσα σοβαρα συμβαινουν στην κοινωνια, θα μου τσιμπαγες τα μαγουλα και θα εχωνες τη μουρη σου στο λαιμο μου,θα ελεγες για ακομη μια φορα ποσο γλυκο παιδακι δειχνω ενω ειμαι 24 χρονών γυναικα, θα εστελνες μηνυμα στο μπαμπα σου οτι εισαι ευτυχισμενος και μετα σιωπη. Απλα να σε κοιτάω και να με κοιτας να μη μιλαμε αλλα να τα λεμε ολα, με τα ματια. Οσο ανωριμο επιπόλαιο και να σε λενε οι αλλοι εγω στα ματια σου ειδα την αγαπη και την αφοσίωση ολου του κοσμου και στην αγκαλια σου ενιωσα πως ειναι η αγκαλια στην οποια θελω να ανηκω, γιατι ειναι η αγκαλια και η σιωπη της μαζι που με εκαναν να νιωσω ελεύθερη. Σκεφτομαι τα πρασινα ζαβολιαρικα ματια σου και το δικο μου πρασινο φωτιζεται εντονότερα πανω στο κοκκινοπο φόντο απ το κλάμα μου.λενε οτι ειμαι πιο ομορφη οταν κλαιω. Δεν με εχεις δει εσυ ομως ποτε. Και σήμερα μου λείπεις πολυ και θέλω να εισαι εδω και σημερα και αυριο..και να κανουμε γιορτες και γενεθλια και ταξίδια,αλλα δεν στελνω ενα μηνυμα, δεν στλενεις ομως ουτε κι εσύ κι απλα ελπιζω στο τυχαίο, και με τρωει ολο αυτο. Αραγε υπηρξαμε ποτε; στα ονειρα μας....