ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα.Στην αρχή όταν δεν του έδινα σημασία είχαμε μια μικρή επικοινωνια,ότι μπορεί να πει κάποια κοπέλα σε πελάτη της..Αόριστα πράγματα πάνω στη δουλειά μου.Με κοιτούσε κάποιες φορές παραπάνω απτό κανονικό.Στις συναλλαγές μας είχα παρατηρήσει ότι "πάνω στη βιασύνη του" μου ακουμπούσε συχνά το χερι και μου χαμογελουσε.Δεν του είχα δώσει ποτέ σημασία,όταν άρχισα να τον παρατηρώ μου τράβηξε το ενδιαφέρον δεν μπορώ να πω το αντίθετο.Σταδιακα άρχισε να μου αρέσει περισσότερο..Μαζί με το ενδιαφέρον μου όμως άλλαξε η συμπεριφορά μου.Αρχισα ξαφνικά να τον ντρέπομαι πολυ σε σημείο πολλές φορές να μην τον κοιτάω καν στα μάτια,να γίνομαι νευρική όταν είναι κοντά μου και ο άνθρωπος όπως είναι φυσικό πρέπει να το παρατήρησε αυτό.Αρχισε και ο ίδιος να είναι πολύ νευρικός με αποτέλεσμα να υπάρχει μια τεράστια αμηχανία όταν έρχεται στο μαγαζί που δουλεύω.Οταν κοιταω προς την μεριά που κάθεται πολλές φορές τον έχω πιάσει να με κοιταει και όταν με παρατηρεί να κάνει πως κοιτάει αλλού..Έχω στο μυαλό μου πως μπορεί να έτυχε σε κάθε περίπτωση η εγώ να έχω παρερμηνεύσει κάποια βλέμματα,αγγίγματα χαμόγελα κατά καιρους.Ειναι όμως δυνατόν να ενδιαφερόταν για μένα και όταν παρατήρησε πως ενδιαφέρομαι και εγώ να το έκοψε? Να σημειώσω ότι έχουμε διαφορά ηλικίας πάνω κάτω στα 15 χρονια και δεν έχω ιδέα αν είναι παντρεμένος αν έχει σχέση παιδιά σκυλιά τίποτα.Ερχεται και φεύγει σαν σίφουνας και ποτε δεν έιχα την ευκαιρία ούτε να τον γνωρίσω καλύτερα ούτε να συζητήσουμε το παραμικρό.Ειδικα με αυτήν την αμηχανία που υπάρχει τον τελευταίο καιρό..Δεν ξέρω τι να κάνω..τα έχω χάσει και νιώθω σαν ερωτευμενο 13χρονο. Πείτε καμιά ιδέα