ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειδα μια εξομολογηση σχετικα με το πως εκδικηθηκε την πρωην του ενα παλικαρι. θα σας πω την δικια μου οπτικη πανω στο θεμα γιατι το σκεφτομαι αρκετα αυτη την περιοδο. στη δικια μου περιπτωση η κοπελα φερθηκε αρκετα ασχημα μετα το τελος της σχεσης. και εγω εφτασα πολυ κοντα στο να παιχτει φαση με πρωην φιλη της. πανω στα νευρα μου και στο θυμο μου ηθελα να την κανω να πονεσει οπως πονεσα εγω. ομως δεν εδωσα συνεχεια. γιατι σκεφτηκα οτι χρησιμοποιεις την αλλη κοπελα με τον χειροτερο δυνατο τροπο. σαν ενα εργαλειο για να πονεσει καποιος. και οκ πες την πληγωνεις. τι θα αλλαξει? τιποτα απολυτως.απο την αλλη πλευρα ειχα σκεφτει τοτε οτι οποιος μενει ατιμωρητος θα συνεχισει τα ιδια μια ζωη. οποτε αν σε αδικουν πρεπει να ανταπωδιδεις. ομως δεν απαντας στην αδικια με αδικια. και δεν σου δινει κανεις το δικαιωμα επειδη καποιος σε πληγωσε να τους πληγωσεις και εσυ. δεν ειμαστε τιμωροι. ειμαστε ανθρωποι και πρεπει ειτε να συγχωρουμε ειτε να αποχωρουμε. αλλα εως εκει.νιωθω υπερηφανος και ανακουφισμενος για την αποφαση μου. εχει περασει καιρος και εμαθα οτι αν το ειχα κανει τα πραγματα θα ειχαν εξελιχθει παρα πολυ ασχημα γιατι υπαρχαν παραμετροι που δεν γνωριζα. πιστευω οτι οταν καποιος φαιρεται ασχημα σε καποιον, καποια στιγμη θα τα βρει μπροστα του. στην δικια μου περιπτωση δυστυχως αυτο ισχυει και η κοπελα δυστυχως πληρωσε για τις επιλογες της, χωρις να κανω το παραμικρο.