ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι μου γίνεται γενικά, απ' τη μια τον αγαπάω τόσο πολύ και απ την άλλη με ξενερώνει αφάνταστα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλω, βασικά όχι ξέρω τι θέλω, τον θέλω ανυπόφορα και μου τη δίνει που δεν μπορώ να χαρώ μαζί του καταστάσεις γιατί είμαστε μακρυά.Απ' την τελευταία κουβέντα που κάναμε δεν μου φάνηκε και τόσο αισιόδοξος για το μέλλον μας, και εγώ από τότε νιώθω μια αμφιβολία για το τι θα κάνουμε που θα πάει αυτή η κατάσταση με εμάς κτλ .... Αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω με τίποτα , δεν θέλω πώς το λενε αυτός ο άνθρωπος μου έδειξε πώς να αγαπάω όχι μόνο αυτόν γενικά τον κόσμο δεν θέλω να τον αφήσω με τίποτα ... Εκείνος όμως πιστεύω ότι δεν τον νοιάζει και τόσο, όλο και κάποια θα βρει δεν έχει ανάγκη. Όλοο αυτή η κουβέντα μου έχει ζαλίσει το κεφάλι κι όλο σκέφτομαι δεν μπορώ να ηρεμήσω κι όλο τρογομαι με τα ρούχα μου. Μιλάμε στο τηλέφωνο μου λέει ότι με αγαπάει και νιώθω μια αμφιβολία είναι στο μυαλό μου; Δεν είναι και απλά είναι παράνοια; Δεν ξέρω ρε γαμωτο. Πάντως έτσι νιώθω ότι δεν τα εννοεί αυτά που μου λέει. Το έχει περάσει αυτό κάνεις εδώ μέσα στη σχέση του; Κι αν ναι που κατέληξε;