ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποσο στενάχωρο, καποτε περνούσαμε μαζί τα πάντα και τώρα δεν ξέρω καν τι κανεις και πως περνάς. Καποτε είπες θα είσαι δίπλα μου ότι και να γίνει και έφυγες χωρίς να προσπαθήσεις να σώσουμε αυτό που είχαμε. Καποτε είχες πει τόσα πολλα που δεν τα είδα στις πράξεις. Μου λείπει πολυ όλο αυτό που είχαμε όμως. Μου λείπει να περνάμε από τα μέρη που περνούσαμε, μου λείπει να πηγαίνουμε σινεμά, μου λείπει να κοιμόμαστε μαζί τα βραδια, και τώρα τα περνάς με άλλη. Τελικά αυτό είναι το πιο στενάχωρο σε έναν χωρισμο, ότι από δεμένοι γίνεστε ξενοι, και αυτό ποναει πολυ, γιατί το άτομο που καποτε νοιαζόταν για το παραμικρό που θα γινόταν στη ζωή σου τώρα δεν γνωρίζει τίποτα. Και αλήθεια μου λειπουν πολυ τα βραδια που κοιμόμασταν, και μέσα στον ύπνο σου αργα σε ένιωθα να γυρνάς και να με σφίγγεις στην αγκαλιά σου, ήταν τόσο γλυκό. Μου λειπουν αυτά, αλλά γίναμε ξενοι.