28.12.2018 | 15:39
Αχαριστοι ανθρωποι
Με πιεζε για το σεξ τον τελευταιο καιρο, σαν να ηθελε μονο αυτο, ηθελε ξανα κι ξανα μεσα σε μια μερα, μου μιλουσε ασχημα τον αντιμετωπιζα παντα με καλοσυνη κι γλυκιτητα ανεχομουν πολλα ξεστομιζε τοσο ασχημα πραγματα για εμενα, ζηλευε τα παντα χωρις να του δωσω αφορμες. Υπηρχαν κι οι καλες στιγμες φυσικα παθος αγαπη ερωτας κλπ. Προσπαθουσα να τον αλλαξω...να τον βοηθησω...αλλα με χωρισε. Κι απο την μια μερα στην αλλη ενω εδειχνε εξαρτημενος απο εμενα οχι απλα δεν νοιαζοταν, δεν τον ενδιεφερε πως ειμαι αν ζω αν πεθαινω...τιποτα. Εγω πονουσα κι αδιαφορουσε απολυτα ενω υποτιθεται ημουν τα παντα για αυτον...οτι δεν μπορουσε να ζησει χωρις εμενα. Κι ενω πριν ημουν ενα ατομο με αυτοπεποιθηση χαρουμενο χαμογελαστο κατεληξα να εχω καταθλιψη. Γιατι εδειξε τετοια αχαριστια για οσα του προσφερα....ξεπερασα τον εαυτο μου σε ολους τους τομεις...νομιζα οτι εκτιμουσε αλλα τελικα δεν εκτιμησε τιποτα. Και εγω φταιω φυσικα που ανεχομουν τοοοοσα πολλα...κι τον εβαζα πανω απο τον εαυτο μου. Για αυτο με το που βλεπεται πως καποιος δεν σας σεβεται μακρια!Μετανιωσα γιατι δεν τον αφησα εγω πιο νωρις θα πονουσα λιγοτερο ετσι, μου εχει προκαλεσει μεγαλο τραυμα αλλα ολα θα πανε καλα, αισιοδοξια
0