ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλάω με ένα παιδί που γνώρισα τυχαία πριν 3 μήνες . Μένει σε κοντινή πόλη. Εγώ λόγω του ότι δεν είναι του τύπου μου να μιλάω ιδιαίτερα με αγνώστους στο φβ του μιλούσα κρύα και του το ξεκαθάρισα ότι δεν συμβαδίζει με τις απόψεις μου όλο αυτό οπότε εξου και η συμπεριφορά μου-ειπα ουσιαστικά ότι το θεωρώ άσκοπο. Είπε να βγούμε αλλα εγώ είχα φύγει για κάποιο διάστημα,μετά ήρθα και άρχισα να κάνω κάτι με αυτόν που ήθελα από την πόλη μου.Επεθτα του το ξεκοψα και του είπα και τον λογο. Για εκείνο τον μήνα μου έστελνε κανά γεια τι κάνεις αλλά το απέφευγα. Μέχρι που έστειλα όταν με "χώρισε"ο άλλος το ίδιο βράδυ. Με έπεισε να βγούμε αλλά είχα και παρέα γτ ποτέ δεν ξέρεις . Τελικά όλα καλά πολύ καλός κτλπ. Το θέμα είναι ότι όλο αυτό το τρίμηνο εγώ έριξα πολλές κρυαδες και κακίες γτ δεν γουσταρα να μου στέλνει ενώ ξέρει ότι έχω άλλον και πραγματικά απεχθάνομαι τις διαδικτυακές συνομιλίες. Ξέρει τώρα ότι περνάω φάση απογοήτευσης αλλά με ξενερώνει που δεν στέλνει το ίδιο συχνά. Δεν είναι ότι δεν ξέρω τι θέλω. Είναι ότι μου άρεσε αλλά βαριέμαι να χάνω χρόνο από την ζωή που τόσο γοργά κυλάει με άτομα τα οποία πάνε σαν χελώνες. Μου έχει πει ότι του αρέσω και θέλει να με γνωρίσει περισσότερο αλλά δεν φτάνει . Όταν δεν κάνεις κάτι να φανεί ότι καίγεσαι φίλε το έχεις χάσει. Όταν ένας άνθρωπος θέλει κάτι δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας και κυρίως χαμένο χρόνο ..